BÖLÜM 6

79 5 1
                                    

7Evet ,uçağa bindim en kötü tarafıda buradaydı uçak rötar yaptı inişe geçti ve yere çakıldı o an tek kurtulan bendim sebebi ise uçağa binmememdi

Ailem benim öldüğümü sanıp seferber oldular ama benim değerimi anlamalara gerekti  en çok üzüldüğüm kişi kıvançtı o sert yakışıklı ve karizmatik olan adam oturmuş hüngür hüngür ağlıyordu tabi ben onların haline üzülmüyorum çünkü annem ve babamın benim değerimi anlamaları gerekiyordu neden mi hayat kısa herkesin bir gün öleceğini biliyoruz ama onlar ölmeyecek gibi yaşıyorlardı babamın hiç hayatta ailesinin yanında olduğu için şükür ettiğini görmedim büyük ihtimalle bu olay babama ders olmuştur merve işte o insan benim öldüğümü sandığında yerlere attı onu öyle görünce dayanamadım bende ağladım onu o halde görmek hiç içime sinmiyordu yanına varıp mervem ben yaşıyorum buradayım diyemedim çünkü ortaya çıkmak biraz tuhaf olurdu onların bir bedel ödemesi gerekiyordu annem ve babamın bedeli ise benim öldüğümü sanıp kendinilerinin vicdan azabı cekmeleriydi o gün uçaktan indim ama sebebini bilmiyordum ama indim işte verilmiş sadakam varmış ki o gün o uçaktan indim ve ölmedim bu olaydan sonra camiye bir miktar para verdim çocuk gördüğüm heryerlerde parkta , yolda heryerde çocuklara bazen para bazen hediye verdim herhalde bayağa para harcamıştım ama önemli değil benim hayatta olmam daha önemli canıma olacağına malımdan olayım daha iyi yani. Neyse olayın ardından 2 gün geçti bugün akşam babamaların yanına gitmek için yoldaydim. Bir baktim bizim evin önünde cenaze çadırı vardı acaba babam kalp krizi geçirip ölmüş müydü eve koşa koşa girdiğinde herkez bana baktı ve çığlık attılar meğer sen benim cenazemmiş O an zaten babamdan başka bişey gelmedi aklıma ama her zaman ki gibi yaptı yapacağını babam zaten hiç dinlemeyi bilmezdi tek bildiği şey en doğru olan bilgiler kendi bilgileriydi

KARA AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin