Dreams & Football (B.B.)

Chapter 2 : Getting to know each oth

Brooklyn's pov :

Wow , ήταν τόσο όμορφη που έμεινα να την κοιταω με την ώρα .Ονειρευόμουν διάφορα πράγματα καθώς την κοιτουσα . Δυστυχος , σταμάτησα να ονειρεύομαι όταν είδα τον πατέρα μου , να μου κάνει νόημα να παω προς τα εκεί . Με κατέβαλε αμηχανία γιατί καθώς πλησιαζα
, την είδα να γυρνάει προς το μέρος μου και να μου χαμογελάει , ακόμα και το χαμόγελο της ήταν τέλειο .

"Γεια, με λένε Μαρινα . Χαιρω πολύ !" και μου χαμογέλασε
"Γεια , είμαι ο Brooklyn, χαιρω πολύ !" της ανταπέδωσα το χαμόγελο

Γνώρισα και τα αλλά κορίτσια , ή μικρότερη , η Αναστασία ή Τατί όπως την φωναζουνε , έχει πολύ πλάκα , στην αρχή ντρεπόταν να μιλήσει , φαινετε δεν είχε προσαρμοστεί με τα τα αγγλικά της
Πήγαμε στο κήπο , η Harper είχε ξετρελαθει με τα κορίτσια όπως και τα αγόρια . Παρόλα τα γεγονότα που έγιναν , συνεχιζα να κοιταω την Μαρίνα , με κατέπληξε όταν κατάφερε να τα βγαλει πέρα με τον Ρομέο , αυτπο το παιδί ειναι τέτοιος αντάρτης .

Ευγενίας pov :

"Τατι , ειδες πως κοιτάει ο Brooklyn την Μαρ(ίνα) ;;" της ψυθιρισα και μου εγνεψε
" Ελα μαζί μου " της είπα και συκωθηκαμε , είπαμε μια χαζή δικαιολογία στην Μαρ και πηγαμε προς το μέρος του Brooklyn

Του χαμογελασα και ανταπέδωσε
(Β:Brooklyn, Ε: Ευγενία και Τ: Τατι)

Β:" Γεια σου Ευγενία και ...Τατί !"
Ε:"Απλά φώναζεμε Ευγε , έτσι με φωνάζουν "
Β:" Οκ "
E:"Λοιπόν , τι έχεις αποφασίσει να γίνεις ;" τον ρωταω αλλά δεν μου απαντάει , συνεχίζει να κοιτάζει την Μαρ που έπαιζε με την Harper , το Τατί και χαμογελαμε ή μια στην άλλη όλο νόημα
Ε:"Γουσταρεις την Μαρ ;;"
Τ:"Σκασε ρε !"
Ε:"Καλά ντε !"
Β:"Εσύ που το ξέρεις ;;"
Ε:"Μόλις μου το ειπες !! Χαχαχαχαχα!!!"
Β:"Ει! Μην τολμησετε να πείτε τίποτα οκ;;"
Τ:"Καλά , ότι πεις !!! Χαχαχαχα!"

Ακουσαμε την Victoria να μας φωνάζει για να πάμε εκεί , καθώς πλησιαζαμε , ειδα τον Brooklyn να κοκκινιζει , το Τατί είχε πέσει κάτω από τα γέλια
Την κοιταξα άγρια και σταμάτησε μετά καθησαμε στο τραπέζι για να φάμε!!!

Αναστασίας pov:

Είδα την Ευγε να με κοιτάει άγρια και σταμάτησα να γελαω μετά καθησαμε στο τραπέζι

~Στην μέση του δειπνου~

"Ή μαμά σας πρέπει να ειναι πολύ περιφανή για εσάς κορίτσια !"
Είπε ή Victoria , τότε 'επεσε' μια νεκρική σιγή

" Δεν το ξέρουμε αυτό " είπα και κατάλαβα ότι τα μάτια μου είχαν γεμίσει δάκρυα τότε ενιωσα κάποιον να μου σφίγγει το χέρι

"Γιατί ; Δεν το έχετε συζητήση μαζί της ;" ενιωσα την καρδιά μου να σφιγγετε και ήμουν έτοιμη να κλάψω καθώς μου εσφιγγε ή Ευγενία το χέρι

"Δεν μπορούμε να το ξέρουμε διότι ή μητέρα μας πέθανε όταν ήμασταν ακόμα πολύ μικρά " είπε ή Ευγε εκείνη την στιγμή ή ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη αμηχανία

Μαρίνας pov :

Πρέπει να κάνω κάτι να σπάσει αυτή ή σιγή

"Λοιπόν πως είναι να ηστε στην σύνταξη και όχι στο παιχνίδι κ David ; " ρωτασα για να σπασω τον πάγο

"Κοιτα , καλά ειναι αλλά μου λείπει ή αδρεναλίνη και ή αγωνία του αγώνα . Και κάνε μου μια χάρη , μην με λες κύριο , λεγεμε απλος David , νιώθω πολύ μεγάλος ok;" εγνεψα καταφατικα και όλοι γελασαμε
Άκουσα το κινητό της Ευγε να χτυπάει
"Από την προπόνηση ειναι !" μας είπε και ανησυχησα

~Μετα την ομιλία στο κινητό~

"Εγώ πρέπει να φύγω , ο αγώνας θα γίνει πιο νωρίς και πρεπει να προετιμαστω , δεν πρέπει να χάσω λεπτό " είπε

Αποφάσισαν να πάει μαζί της ή Αναστασία , έλεος με αφησαν μόνη μου omg τι κάνω τώρα ;;;

Ευγενίας pov :

Αποφασίσαμε να ερθει μαζί μου ή Αναστασία , αυτό ηταν καλό γιατί ετσι δειναμε χώρο ,στον Brooklyn , να κάνει την κίνηση του !!!!!!!!
Καθώς φευγαμε είδαμε δύο νόστιμους να πλησιάζουν
δεν εδωσα σημασια και φύγαμε

Brooklyn's pov :

Αποχαιρετήσαμε τα κορίτσια και καθώς επιατρεφαμε στο τραπέζι να φαμε το γλυκό είδα τους φίλους μου . Πήγα προς το μέρος τους και τους χαιρετησα

"Ρε, ποιες είναι αυτές που έφυγαν από το σπίτι σου ; " μες ρωτησε ο Cameron και του χαμογελασα και γυρισα προς την μερια της Μαρινας .