"Casual Meeting"

Παρτ 19.

Ειδα τον Ντιλαν με τον Ταιλερ. Δεν εκανα καν την κινηση να τους χαιρετησω. Προχωρησα μεσα με τον Λιαμ,αυτο το παιδι δε σταματουσε να χαιρεταει,ποσους ξερει;
"Τζεφ;" ακουστηκε η φωνη του Λιαμ.
"Ναιιι;"
"Θες να σου φερω κατι να πιεις;" με ρωταει.
"Εμμ..δεν ξερω,δεν πινω."
"Ελαα μονο ενα ποτο."
"Ενταξει μονο ενα"
Ο Λιαμ μου χαμογελασε και εφυγε. Δεν πινω,το σιχενομαι. Ο Λιαμ ελειπε για κανα 5 λεπτο. Ποση ωρα κανει αν το φερει; Εγω εξερευνουσα το μερος,ειμουνα μονη μου και περιτριγυρνουσα σαν την αδικη καταρα.
"Τζεφ;" γυρναω πισω και βλεπω το Λιαμ με δυο κοκκινα ποτηρια στο χερι του σηκωμενα. Ερχοτανε προς το μερος μου.
"Σε εψαχνα.." μου λεει.
"Συγγνωμη..."
"Μην ζητας συγγνωμη,λοιπον οριστε.."
"Τι ειναι;" τον ρωταω. Λες και αν μου πει θα ξερω.
"Βοτκα ειναι.."
"Βοτκα;" τον ρωταω..
"Ναι..δεν εχεις ξαναπιει;"
"Οχι.."
"Λοιπον ηρθε η ωρα σου.."
Εβαλα το ποτηρια αναμεσα στα χειλη μου και ηπια μια μικρη γουλια. Ηταν τοσο καυτη,το στομαχι μου αρχισε να καιγεται. Μολις εβγαλα το ποτηρι απο το στομα μου ειχα αφησει σημαδι απο το κραγιον μου. Μπορω να πω πως ηταν πολυ ωραια.
"Λοιπον πως σου φανηκε;" με ρωταει.
"Πολυ ωραιαα.." σε καποια στιγμη βλεπω τον Ντιλαν να μπαινει μεσα στο παρτι,μαζι με τον Ταιλερ. Εκεινη την στιγμη κατεβαζω ολο το ποτηρι με την βοτκα κατευθειαν,νομιζω πως με ειδε.
"Ηρεμα,ηρεμα"
"Λιαμ,θα μου φερεις κιαλλη;"
"Φυσικα..περιμενε εδω,δεν μπορω να σε κυνηγαω"
"Ενταξει" και του εριξα ενα χαμογελο. Στερεωσα το σωμα μου πανω σε ενα ξυλινο κωμωδινο. Ο Ντιλαν και ο Ταιλερ εξαφανιστηκαν. Ο Λιαμ αυτην την φορα ηρθε γρηγορα.
"Οριστε.."
"Σε ευχαριστω πολυ!"
"Παμε προς τα μεσα;"
"Φυσικα.." ηπια λιγο απο το ποτο μου και πηγαμε προς το παρτυ. Κοριτσια ηταν πανω στα αγορια και φασωνοντουσαν και αλλα χορευανε λες και ηταν στριπτιτζουδες. Μια ηταν μπροστα στον Ντιλαν και χορευε,αλλα ο Ντιλαν δεν εδινε σημασια. Ηπια μια απο το ποτο μου μεχρι που τελειωσε. Πραγματικα δεν εχω ξαναπιει τοσο. Ο οργανισμος μου θελει κιαλλο. Πηρα αλλο ενα πανω απο ενα παγκο. Ελπιζω να μην εχουν ριξει κατι μεσα. Η μουσικη δυναμωσε. Ο Λιαμ ηταν με κατι παιδια και εγω ειμουνα μονη μου,κυριολεκτικα μονη μου. Ο Ντιλαν δεν μου ειχε ριξει ουτε μια ματια αντιθετως ο Ταιλερ με κοιτουσε.
"Ειιι.."
"Γειαα.."
"Εισαι καινουρια;"
"Ναι.." ποιος στο καλο ειναι;
"Λοιπον φαινεσαι μονη,θες να σου κανω λιγη παρεα;"
"Εμμ..οχι δεν χρειαζεται ειμαι με τον Λιαμ.."
"Που ειναι ο Λιαμ;" κοιταζει απο διπλα μου. Βαζω το χερι μου στον ωμο μου και παρακαλαω να ερθει ο Λιαμ.
"Εχει παει σε κατι παιδια.."
"Τοτε εισαι μονη σου,μεχρι να ερθει μπορω να κατσω λιγο μαζι σου;"
"Εε..δε ξερω.."
"Ενταξει θα το παρω ως ναι. Λοιπον πως σε λενε;"
"Τζεφ..εσενα;" οτι κανω συζητηση με εναν αγνωστο δε το περιμενα. Ο Λιαμ με παρατησε και ο Ντιλαν εφυγε μαζι με τον Ταιλερ.
"Ντερεκ..χαρηκα" ωραιο ονομα. Ειναι πολυ ομορφος αλλα δεν ειναι του γουστου μου. Μετα απο ενα λεπτο ηρθε και ενας φιλος του. Ψιλος με μπουκλες.
"Γεια σας,συγγνωμη που σας διακοπτω.."
"Εεε ειναι ενταξει. Να σου γνωρισω την Τζεφ"
"Γεια σου Τζεφ" λεει ο φιλος του. Μυριζει ποτο. Πολυ ποτο. Αλλα ειναι ομορφος.
"Γειαα"
"Ειμαι ο Αιζακ"
"Χαρηκα.." του ειπα δεν ηξερα τι να του πω..
"Λοιπον τι θες;" του λεει ο Ντερεκ.
"Σε θελει μια κοπελα εξω.."
"Τζεφ θα τα ξαναπουμε"
"Τα λεμε." Ο Αιζακ καθισε μαζι μου. Μου προσφερε ενα ποτηρι βοτκα. Δεχτηκα πραγματικα ηθελα να πιω παρα πολυ.
"Θες να χορεψουμε;" με ρωτησε.
"Εεε ναι.." ο Αιζακ μου επιασε το χερι και με πηγε μεσα στο κυκλο. Ηταν τοσα πολλα παιδια. Ευτυχως δεν ειμασταν στην απ'εξω πλευρα να με βλεπουνε. Ο Αιζακ ηρθε κοντα σε εμενα. Και εγω πηγα προς αυτον. Ειμασταν πολυ κοντα ο ενας με τον αλλον. Τα σωματα μας κολλησανε και τα χειλη μας ητανε απεναντι. Μπορουσα να μυρισω την βοτκα. Εβαλε τα χειλη του στην μεση μου και εβαλα τα χερια μου πανω στους ωμους του. Η μουσικη χαμηλωσε και εβαλε ενα χαμηλο,χαλαρωτικο τραγουδι. Ολοι γκρινιαξανε και σηκωθηκανε τα ζευγαρακια να χορεψουνε. Ο Αιζακ ειχε σκυψει και ειχε βαλει το κεφαλι του διπλα απο εμενα. Ειναι πολυ ψηλος. Εγω ειχα βαλει το κεφαλι μου μεσα στο στηθος του. Σε καποια φαση ειδα απεναντι μου τον Ντιλαν και τον Ταιλερ. Ο Ντιλαν με κοιτουσε τοσο επιμονα. Ο Αιζακ σηκωθηκε.
"Εγινε τιποτα;" με ρωταει.
"Οχι,οχι."
Ο Αιζαν εγιρε το κεφαλι του και ακουμπησε τα χειλη μου. Εβαλα τα χερια μου στο στηθος του και τον εσπρωξα. Γυρισα κατευθειαν να δω τον Ντιλαν αλλα ειχε φυγει.
"Τι εγινε;" με ρωταει.
"Πρεπει να φυγω."
Κατευθειαν ετρεξα εξω,ο Ντιλαν κλωτσουσε οτι εβρισκε μπροστα του. Πηγα προς το μερος του αλλα ο Ταιλερ με κοιταξε επιμονα. Ο Λιαμ και ο Αιζακ βγηκανε μαζι.
"Λιαμ;" φωναζω.
"Ναιι;"
"Που στο διαολο εισαι;" τον ρωταω με μια φωνη. Ο Ντιλαν ο Ταιλερ ο Αιζακ και ο Ντερεκ με κοιταζουνε. Απο που ξεφυτρωσε αυτος τωρα; Ειμαι τοσο θυμωμενη.
"Εε;"
"Σε ρωταω που εισουνα; Με αφησες μονη μου μεσα στο παρτι χωρις να ξερω κανεναν. Με αφησες σαν να ειμαι ενα μπαζο χωρις φιλους να περιτριγυρναει σαν την αδικη καταρα και να την φιλαει ενα αγνωστο αγορι χωρις την θεληση της. Αν εισουνα μαζι μου δεν θα γινοντουσαν ολα αυτα." Τι λεω θεε μου; ο Αιζαν κατεβαζει το κεφαλι του κουνωντας το ποδι του σχηματιζοντας κυκλους.
"Αιζακ δεν ηθελα να σε προσβαλω."
"Οχι ειναι ενταξει." Σηκωνει το κεφακι του.
"Θελω μια απαντηση Λιαμ. Με εφερες στο παρτι και με παρατησες. Αν ηταν να με παρατουσες να μου το ελεγες"
"Τζεφ συγγνωμη" μου λεει μετα απο ωρες.
"Θελω να παω σπιτι.." του λεω.
"Τζεφ εχω πιει δεν μπορω να οδηγησω" μου λεει.
"Θα την παω εγω λεει ο Αιζακ."
"Μην κανεις καν την κινηση" λεει ο Ντιλαν. Ευτυχως θεε μου.
"Τι εισαι εσυ τωρα που θα μου πεις τι θα κανω;"
"Ειμαι φιλος της,μην με νευριαζεις"
"Και εγω ειμαι φιλος της,οποτε σκασε,θα την παω εγω." Ο Αιζακ προκαλει τον Ντιλαν.
"Ουτε καν που την ξερεις."
"Γιατι εσυ την ξερεις;" ρωταει ο Αιζακ τον Ντιλαν. Ο Ντιλαν κανει μια κινηση προς αυτον και ο Αιζακ κατεβαινει τα σκαλια. Ευχομαι να μην πλακωθουν.
"Ναι την ξερω." Απανταει.
"Μπορειτε να σκασετε;" πεταγομαι και λεω. Το λεξιλογιο μου ειναι τοσο αισχρο και βρωμικο.
Επικρατει ησυχια.

"Αιζακ πηγαινε μεσα μαζι με τον Ντερεκ και τον Λιαμ. Δεν χρειαζεται κανενας να με παει σπιτι μου. Δικη μου ηταν η αποφαση να ερθω,θα βρω τροπο να παω. Σε ευχαριστω Ντιλαν αλλα δε χρειαζεται" ο Ντιλαν βαζει τα χερια του πισω απο το κεφαλι του. Και κανει ενα βημα και παει πισω. Ο Λιαμ κανει την κινηση να μου μιλησει και εγω του κουναω το χερι μου να μην κανει καν την κινηση. Πηγαινει μεσα μαζι με τον Αιζακ και τον Ντερεκ οπως τους ειπα. Πηγαινω προς το δρομο να δω αν περναει κανα ταξι. Βλακειες. Η ωρα ειναι 12 τα μεσανυχτα σιγα μην υπαρχει ταξι τετοια ωρα εδω. Σκεφτομαι να παω με τα ποδια θυμαμαι την διαδρομη. Ξεκιναω να φυγω.
"Που πας;" ακουω την φωνη του Ντιλαν.
"Σπιτι μου.."
"Με τα ποδια;" με ρωταει ξαφνιασμενος.
Κοιταω κατω τα ποδια μου.
'Προφανως;!"
"Εισαι θεοτρελη. Θα σε παω εγω"
"Δε χρειαζεται.."
"Μιλησα Τζεφ.."
"Και ο Ταιλερ;"
"Ειναι ενταξει μην σε απασχολει."
Ο Ντιλαν πηγαινει προς το αμαξι του. Μπαινω μεσα και βαζω την ζωνη μου. Ειμαι τοσο κουρασμενη και τα ποδια μου με πεθαινουν απο αυτα τα τακουνια. Εχω ανατριχιασει τοσο πολυ απο το κρυο. Ακουμπαω το κεφαλι μου στο παραθυρο και κλεινω τα ματια μου. Θελω να παω να κοιμηθω. Δεν εχω ορεξη για τιποτα.

Dylan's POV.
Ειναι τοσο ομορφη. Ο τροπος που εχει ακουμπησει το κεφαλι της στο παραθυρο και κοιμαται. Ειναι σαν αγγελος. Οσο σκεφτομαι οτι ο Αιζακ την φιλησε το αιμα μου βραζει. Ποιος στο διαολο ειναι αυτος και την φιλαει χωρις να την ξερει; Ο τροπος που μιλησε στο Λιαμ με κανει να εχω ενα νευρικο γελιο. Τα θελε και τα 'παθε. Πως μπορεις να αφησεις μια τετοια κοπελα μονη της στο παρτι; Δεν σου κανει η καρδια. Ειναι τοσο γλυκια. Οταν αρχιζε να φωναζει η φωνη της με εκανε να ατριχιασω. Την στιγμη που την ειδα να παει να φυγει με εκανε να τα χασω και να τρελαθω. Ποιος ξερει τι θα μπορουσε να παθει; Θα την εβλεπε κανας ανωμαλοςστο δρομο και θα την πειραζε. Μονο και μονο η ιδεα με κανει να θελω να ξερασω. Τα ποδια της ειναι διπλωμενα και τα χερια της ειναι στο κεφαλι. Ειναι τοσο γλυκια. Θελω τοσο πολυ να την φιλησω. Ευτυχως αυριο ειναι δευτερα και θα την δω.