"Casual Meeting"

Παρτ 30.

"Σαν πολυ αερα δεν πηρες μικρη;" Με ρωταει ο Λιαμ που με περιμενει εξω απο τα αποδυτηρια.

"Λοιπον,ναι! Σας χρειαζοταν ολο αυτο!" Λεω και και πηγαινω προς το ντουλαπακι μου.

"Ευτυχως δεν μπηκες νωριτερα" Μου λεει και γελαει.

"Ναι,ναι!" Του λεω και γελαμε.

"Τι γινεται εδω;" Ρωταει ο Ντιλαν.

"Τιποτα." Λεω και φευγω.

"Τζεφ περιμενε λιγακι" φωναζει ο Ντιλαν.

"Τι ειναι;" τον ρωταω.

"Δε το ηθελα ολο αυτο,απλως νευριασα που σε κοιταγανε ολοι και ειδικα ο Κοντυ! Σε κοιτουσε απο πανω μεχρι κατω και εκανε γκριματσες με το σωμα σου. Του αρεσεις πολυ και με ενοχλει οσο να ναι,ενω ξερεις ποσο μ'αρεσεις." Μου λεει.

"Λοιπον..σε ευχαριστω αλλα μην φοβασαι για εμενα! Μια χαρα ειμαι. Δεν προκειται να κανω κατι μαζι του." Του λεω και φευγω.

"Που πας;" με ρωταει.

"Παω σε κατι παιδια" του φωναζω.
Το θεμα ειναι πως θα παω και που θα παω. Δεν με εχνουνε ενημερωσει αλλα δεν εχω και τοσο ορεξη να παω. Θελω να παω στην Αλισον να δω τι κανει.

"Τζεφ;" ακουω τη φωνη του Κοντυ.

"Τι θες;" τον ρωταω. "Ηθελα να σου ζητησω συγγνωμη για πριν" μου λεει και κατεβαζει κατω το κεφαλι του. "Οχου Κοντυ δεν εχω τωρα ορεξη να συζητησω γι'αυτο το θεμα"

"Συγγνωμη δε το ηθελα,αληθεια" λεει παλι. Μου την σπανε να λενε συνεχεια συγγνωμη.

"Τρεχει κατι;" ακουω τη γνωστη φωνη του Ντιλαν.

"Ντιλαν;" "Σταματα Τζεφ,Κοντυ οπως σου ειπε δεν εχει ορεξη να σου μιλησει αυτη τη στιγμη!" Του λεει και βαζει το χερι του μεσα απο τα μαλλια του.

"Δεν νομιζω να σου ζητησε βοηθεια!" Του λεει. "Δεν χρειαζεται να μου ζητησει κατι! Ειμαι εδω για εκεινη παντα" Τα λογια του διαπερνανε ολο μου το σωμα και ανατριχιαζω. Ειναι τοσο γλυκος. "Σκασε Ντιλαν" του λεει ο Κοντυ.

"Σκασε εσυ Κοντυ" Του λεω. Εχω νευριασει τοσο πολυ που με κοιτανε και οι δυο με απορρια.

"Τι με κοιτατε; Σου ειπα δεν υπαρχει λογος να μου ζητας συγγνωμη και οτι δεν εχω ορεξη! Επισης δεν θα μιλας ετσι στον Ντιλαν το καταλαβες;" Τον ρωταω. Μου κουναει το κεφαλι και φευγει. Ο Ντιλαν εχει ενα χαζο γελιο και με κοιταει λες και ειναι 5 χρονων.