Okulun kapısından içeri girim.Yüzler çok yabancıydı.kalbim küçücük yüreğimden çıkcakmış gibi hissettim.Daha şimdiden evimi özlemeye başlamıştım.Annemi düşündüm.Ama onu düşündükçe gözlerim alevlenmeye başlıyordu.Okul temiz ve ferahtı ama buna rağmen aşırı bir kalabalık vardı.Arkadaş olacağım insanları merak ettim.Sınıfımı buldum.Kapı açık olduğu için direk içeri girdim.İçerisi diğer sınıflardan daha kalbalıktı.Boş sıra aradım.Orta sıralardan birine oturdum.Yanımda 18,19 yaşlarında bir çoçuk oturuyordu. bende o yaşlardaydım. Çikolata kadar koyu saçları, deniz kadar berrak mavi gözleri vardı.Tanrıya bu çocuğun benim arkadaşım olması için dua ettim.Sessizce yerime yerleşip üniversite hayatımın ilk gününü mahfetmemeye çalışarak hayallere daldım...
