Pag ako pumayat humanda kayo!(on going)

***14th Plate

A/N: Sorry dahil natagalan akong mag update almost months and years na ata na and Sorry talaga kung laging bitin itong Chapter updates ko talagang na uubos kasi ang time ko since may trabaho na ako kaya kung ano yung tinype ko yun nalang agad yung pinapublish ko,, kahit ganito si story thank you for support! PM ME IF YOU WANT DEDICATIONS ^_____^

Chapter 14

Arvins POV

Nag lakad na ako palayo kay Mia.

Masakit man aminin, talo na ako. kilalang kilala ko si Mia kahit wala syang sinasabi alam ko napatawad nya na yung Lance na yun,,

Simpleng sorry lang... napatawad nya na,

Happy ending na.

Ano pa bang laban ko? tsk. TAE!

Kaya umalis na ako kesa naman makita ko sa harapan ko na mag yakapan or ipamukha sakin na mas matimbang yung Lance na yun kesa sakin.

He likes her, And she likes him too. Its perfect isnt it?

I had my chance before and now im too late.

******************************

Mias POV

"Maj! sorry na,, " pangungulit ni Lance habang tuloy tuloy lang ako sa pag lakad at hinahanap si Arvin asan na ba yung si Arvin iniwan lang ako bigla? Tsk!

"Maj harapin mo naman ako, Please give me a chance" hindi ko sya pinansin at patuloy lang sa pag lakad. NO WAY. NO WAY na haharapin at titingnan ko sya sa mukha. Baka patawarin ko sya agad agad. Kaylangan ko rin naman ng konting pakipot diba? Para madala.

Lakad parin ako ng lakad parang tanga lang para pakalmahin yung puso kong patawarin sya ng ganun ganun lang. Ewan ko pero parang nahihirapan akong tiisin sya kahit ang sakit ng ginawa nya sakin. Ang weird parang keylan lang nag aaway kami at nag aasaran and sa biglang ganito nag kadevelopan, at hindi ko na sya matiis!

"Hindi Maj ang pangalan ko" madiin na pag kakasabi ko habang hindi ko parin sya hinaharap at busy sa pag hahanap kay Arvin. He was going to say something. And Ewan parang napaka importante nung sasabihin nya. I just have this feeling..

Hinawakan nya ako sa braso at malakas na hinarap sa kanya. Nabigla ako.

"Mia." nabigla naman ako lalo, At parang may million volts ng kuryente na dumaloy sa katawan ko at sobrang lakas nung tibok ng puso ko. Ganito ba yung epekto nya? Pangalan ko pa lang ang binanggit nya nag kakaganito na ako. The hell. Anong gayuma to?

Napalunok ako, I have to keep it in, hindi ko sya pwedeng patawarin ng basta basta lang NO WAY! calm yourself Mia. Calm. Patience. Itago ang lahat.

Lumunok ulit ako at inalala yung kissing scene nila ni Sheila. Para magalit sa kanya. sa kanila at maitago ko yung nararamdaman ko. Ayokong isispin nya na madali akong mag patawad. MAhirap ng masaktan ng paulit ulit. And worse sa iisang tao pa.

Ang it works, ma vision ko lang agad yung halikan nila naiinis ako, sobrang masakit yun. And yung mga pinag sasabi niya sakin mas masakit yun.

"Forgive you? Sorry lang ganun? ganun langkadali sayo yun? Lance, nasaktan ako sa lahat ng pinakawalan mong salita. Yung mga akusa mo. Masakit yun. Hindi ko alam kung bakit bigla kang nag sosorry pero ang alam ko hindi ka ganun kadaling patawarin. "

"Ano bang gusto mong gawin ko para matawad mo ko?" he gave me very sincere eyes. Desperate.

Dont give me that painful expression baka bumigay ako bigla at patawarin ka.... TSK!