I Found

forty six

#Thomas' POV#

Kafamı çevirmemle yolun ortasında Dylan'ın hareketsiz bedenini görmem bir oldu. Duyduğum tek şey biraz önce fren yapan arabanın geri geri hızla giderken tekerlerinden çıkan sesti. Hızla yola fırlayıp Dylan'ın önünde diz çöktüm. Kafasını hafifçe kaldırıp dizlerimin üstüne koydum.

"Dylan, Dylan bana bak. Sevgilim lütfen bana bak."

"T-Thomas."

"Sakin ol. Sevgilim sakin ol tamam mı? Biri ambulans çağırsın! Biri ambulansı arasın!"

"T-Thomas.. Ben.."

"Konuşma tamam mı? Kendini yorma. Tamam mı? Şu içine sıçtığımın ambulansını arayın biriniz! Dylan, Dylan gözlerini aç meleğim. Hadi lütfen."

Gözleri kapanırken dudaklarındaki kanı fark etmem uzun sürmedi. Kısa nefesler alıp veriyordu.

"Thomas.. Sorun değil.."

"Hayır Dylan. Dylan lütfen, lütfen benimle kal tamam mı? Biri lanet ambulansı aradı mı? Cassandra, herhangi biri?"

"Thomas.. Canım acımıyor... İyiyim.. Sorun değil.."

"Şunu söylemeyi kes tamam mı? Kendini yorma, lütfen."

"Thomas, sadece bilmeni istedim ki, her şey. Her şey mükemmel. Tamam mı? Daha iyisi olamazdı. Ş-Şu son birkaç ay, hayatımın en gü-güzel zamanlarıydı. S-sen, seninle olan her şey, her an.."

Gözyaşlarım durmaksızın akıyordu. Hıçkırıklarımı tutamıyordum.

"Şş-şş. Lütfen, lütfen konuşma böyle tamam mı? Dylan her şey daha güzel olacak meleğim. Her şey tamam mı? Aynı okula gideceğiz, aynı evde yaşayacağız. Her an beraber olacağız, birbirimizin yanında olamadığımız her saniyeyi telafi edeceğiz tamam mı? Bir daha asla yalnız olmayacaksın. Dylan nolur benimle kal. Şu siktiğimin ambulansı nerede kaldı!"

Dylan gözlerini açabildiği kadar açtı ve hafifçe öksürdü.

"Senden, senden istediğim tek şey beni unutmaman. T-Tamam mı? Beni unutma. H-her ne olursa olsun. Sana hayatına devam etme demiyorum Thomas. Seni her şeyden çok seviyorum ve senin, senin için en iyisini istiyorum. Ama ne olur, beni unutma. Olur mu? Lütfen, Tommy lütfen."

Eğilip dudaklarına bir öpücük kondurdum. Kanın metalimsi tadı yanaklarımdan akan göz yaşlarımın tuzuyla karıştı dudaklarımda.

"Asla. Asla tamam mı? Bunu yapmama gerek kalmayacak. Dylan hiçbir şey olmayacak tamam mı?"

Dylan kafasını salladı. Gözleri kapandı ve dudakları aralandı. Dışarı ufak bir nefes verdi. Hıçkırarak ismini haykırıyordum ama Dylan cevap vermiyor, gözlerini açmıyordu. Sokağın başından gelen siren sesleri ve ambulansın parlak ışıkları. Dylan'ın bir sedyeyle ambulansa taşınması. Cassandra'nın bana sarılması ve elimden tutup ambulansın ön koltuğuna doğru çekiştirmesi. Dakikalar sonra hastaneye varışımız ve yoğun bakım kapısına varınca bayılmam..