Kharen's POV
Kahapon was really a blast. Nakilala ko si Daniel na stalker ko. We even dated. Yeah, we dated. Wait. Dated? Eew. Simply, we talked about ourselves and enjoyed the rest of the day. Masarap siyang kasama, really. I don't know kung nagugustuhan din ba niya ako.
I mean nagugustuhang makasama.
I'm remembering those scenes kahapon and it makes me smile like an idiot.
*bzzt bzzt*
Napalingon ako sa phone kong nagbeep.
From: Dan
Breakfast kana? If not, c'mon. Let's have some coffee. :)
To: Dan
Too early for it.
I replied.
*bzzt bzzt*
From: Dan
Caramel macchiato? :)
Dan, it will be a yes because of that stupid coffee.
"Sabi ko naman kasi sayo kahapon. Pag nag offer ako, walang nakakatanggi."
"You're unbelievable, Daniel."
"Yeah, right."
We talked this morning at their coffee shop. I don't know really na meron pala silang ganito. The shop was cozy. Lahat ng furnitures ay gawa sa wood. Nakakarelax. Ibang-iba talaga.
"So, ano? Mamaya?"
"Huh?"
Napasapo nalang siya sa kaniyang noo. "Sabi ko, mamaya magkita tayo ulit."
"Oh. Sure. Saan?"
"Dito?"
"Okay. Sige mauna na ako, Dan. Bye."
He smiled. "Sige. Bye, Kharen."
"Wait!"
Napalingon ako kay Dan.
"Bakit?"
"Hatid kita."
"Taxi will be okay."
"Nope. Hatid na kita."
"I said, the cab is okay."
"Fine."
I smiled to reassure him.
"So, una nako ah?"
Tumango nalang siya at di na nagsalita.
Daniel's POV
I'm really sure that Kharen would love this plan I would do. Si X at Seven lang katapat neto.
Dialling..
"Hello?"
Mukhang inaantok pa. Tsk.
"Seven? Could I ask a favor? ..."
"Sure."
"It would be...."
Kharen's POV
*bzzt bzzt*
From: Dan
Wag na pala sa shop. Jollibee nalang and around 3 pm you have to be there.
To: Dan
Sure. :)
3 PM is okay but Jollibee? Bumalik ba siya sa pagkabata?
"Ma'am? Ano pong oorderin niyo?" Nilapitan ako ng lalaking waiter then smiled.
"Uhhhm, coke float?" Wala pa naman si Dan eh.
"Sure, ma'am. Wait lang po."
Napapalinga ako sa paligid. Yung mga cashier, busy lang. Yung mga tao, konti lang pero parang marami. Ayy, ewan.
"Ma'am, coke float." He smiled again. Mahilig ba tong magsmile? Gaya ko. Jwk.
"Thanks."
Nag nod lang siya at bumalik sa parang kitchen.
Sudddenly, maraming bata ang pumasok.
Excuse me? Hindi ako rude ah? Fast food chain po to hindi ampunan.
At ang mas malala, nakasunod si Dan sakanila at masayang masaya na nakikipag kwentuhan.
"Hi, Kharen."
"Anong nakain mo at nagdala ka niyan?"
"Mga bata? Nabasa ko sa website na gusto mo ng mga bata."
"Ha?" Bata? Ako?
"Wala. Hehehe."
"Kain na tayo?"
"Tara."
Masaya naman tong araw nato. I'm with Daniel and with the kids. Nakilala ko din yung mga barkada niya. Si Seven ba yun? Siya yung naging clown kanina eh.
Pauwi na kami nina Seven saka Daniel. I'm with them kasi nag-offer sila ng ride. Di naman ako makatanggi dahil gabi din naman at baka kung ano pa ang mangyari sakin sa daan.
"Bye, Kharen!", masiglang sabi ni Seven. Nginitian ko lang siya.
"Bye, Ren."
"Yeah. Bye. Ingat kayo ni Seven."
At dun na siya nagpa-harurot ng sasakyan.
Eto naman ako.
Sobrang pagod sa mga nangyari. Magbibihis nalang ako at matutulog. Goodnight, Kharen. #Selfmance
BINABASA MO ANG
1-4-3, Numbers That Changed My Life
Novela Juvenil1-4-3, ang mga salita o numero na gustong marinig nang iba. Kharen Jersey Fuentabella, ang tipong babae na desperedang magkaroon ng boyfriend... Maganda, mabait, matalino.. Oo siya yun! Lahat nalang ng 'M' sa kanya na siyempre except sa malandi...
