Our Amnesia Love

Chapter 3

Chapter 3

Andito na kami ngayon ni mommy sa airport. Gusto ko talagang pigilan si mommy sa pag alis namin. Yung puso ko kasi ayaw na ayaw pumayag sa desisyon ni mom. Ganun naman talaga diba? Pag ayaw ng puso mo at gusto ng isip mo nahihirapan kang mag desisyon?

Nakita ko si mom may kausap sa.phone kanina pa yan. Sino kayang kausap nya?

MRS SY's POV

"Alam mong kailangan ni Kae to para gumaling sya!"-Me

"Pero hindi ang pag alis ang makakatulong sa kanya para lang maalala nya lahat! Wag kayong aalis. Makinig ka Maikaa! Maawa ka sa anak mo! Anak ko rin yan!"

"Anak? Kailan mo sya tinuring na anak ha james?!! Kailan?!"-Gusto ko nang umiyak pero hindi pwede makikita ako ni Kae. Itong kausap ko na ito ang dati kong nobyo na si James. Minahal ko sya pero iniwan nya rin ako dahil natakot sya sa magiging responsibilidad nya samin ni Kae.

Minsan pa lamang sya nakita ni Kae. Hindi na sya nag tanong muli kung nasaan ang papa nya. Nang sabihin kong hindi na babalik sa buhay namin si James.

"Anak ko sya Maikaa. Alam kong malaki ang pag kakamali ko sa inyo. Pero anak ko sya! Kaya sundin mo ang utos ko, maawa ka sa anak mo. Maawa ka"-James. Nagulat ako nang may marinig akong mga hikbi sa kabilang linya.

*end call*

Nakita kong palapit sakin si Kae.

"Mom, are you okay?"-Kae.

I tried my very best to smile. "Of course baby" -Me

"Mom sigurado ka bang tutuloy tayo ?" I Looked at her and I saw sadness in her eyes.

Tama nga bang ilayo ko sya sa mga kaibigan at kay Kyle?

Tama, ito ang kailangan namin ni Kae.

"Oo naman baby, sa ayaw at sa gusto mo we're leaving"-Me.

" Okay mom if that's what you want."- Kae with her sad voice.

*All the passenger........blah blah blah* (flight attendant)

"Baby let's go"-Me.

Alam kong tama ito. Sa tamang panahon makikita din nya ulit si Kyle. At sisiguraduhin ko yon. At tama din na hindi ko pinaalam sa kanila na naaksidente si Kae at hindi na nya maalala ang lahat.

KYLE's POV

*driving*

"Mom, are you really sure that she's my girlfriend? Why is she leaving me while she knew that I have amnesia?"-Me.

"I didn't know sweetheart"-Mom.

Hininto ko ang pag da-drive dahil alam kong mali na sundan sya. I didn't know her. At bakit pipilitin ko ang sarili ko na puntahan ang taong ayaw na sakin? Tsk.

"Son, why did you stop?"-Mom

"Mom this is all wrong. I don't even know her and yet iiwan nya ko sa ganitong kalagayan ko. She's not worth it mom"-Me. Matapos kong sabihin ang mga salitang yon. Nakita kong naiiyak na si mommy. But hindi ko masisisi ang sarili ko.I turned the car way to our home.

"Anak....."-Mom.

"Mom please, ayokong pag usapan na please..."-Me. I feel irritated! Tsk.

Hindi na lang kumibo si mom.

Ayoko na syang maalala, gusto ko na syang makalimutan.....

KAE's POV

Nakasakay na kami sa eroplano ni mom. Aalis na talaga kami.

Babalik ako at hahanapin ko ang kulang sa puso ko...

HAHA I hope nagustohan niyo guys ^_^

#comment

#vote

#feedbacks