Humarap ako at tiningnan kung sino yung nagsasalita. Oh its the dog! I mean Labrador.Siya din pala yung tanga na nakabunggo ko kanina.

'I'm not deaf.Tsaka yung kanina kasalanan mo yun alam mong dadaan ako hindi ka tumabi.And wag mokong masitsit sitsit hindi ako aso' sabi ko sabay taas ng kilay. Oh my god! I can't believe it! Natarayan ko tong poging- I mean walang manner na lalaking to.

Nagulat ako ng humalakhak siya

'I can't believe this! Ako pa talagang tatabi miss? Ano ka? Si Queen Elizabeth? Mag sorry ka na lang kase.' ngisi nung hinayupak

'Ang kapal naman po pala ng balat mo.Kahit kailan hindi pako nag sorry sa talambuhay ko kaya kung wala ka ng sasabihin, aalis nako.
Pagmamataray ko.

Tatalikod na sana ako ng bigla siyang magsalita.
'I'm not surprised na ganito ang ugali ng mga studiyante dito, lalo niyo lang pinatunayan na walang silbi yung mga tinuturo ng mga teachers dahil ni simpleng sorry hindi mo magawa. I bet bobo ka kaya hindi mo alam ang purpose ng salitang sorry'

Nagulat ako sa sinabi niya.Alam kong public highschool to at karamihan pa banjing banjing lang. Hindi nagse seryoso sa pag aaral. Pero ang sabihan akong bobo?! Masyado ng below the belt yun ah

'Mawalang galang na, sa hindi kagalang galang mong mukha, ang lakas naman ng loob mong sabihan ako ng bobo.Bakit?! Ikaw ba si Einstein? May isang libong medal kaba sa bahay?At para ipaalam ko sayo hindi ka naman deserving sabihan ng sorry dahil napakatabil niyang dila mo.And one more thing,hindi ako bobo.In fact ako lagi ang nasa 1st rank.' Dyusko patawarin nyoko.Napipilitan na tuloy akong magsinungaling dito.

'Ow! Really? So can I invite you to the upcoming quizbee of our school? Sigurado mamaniin mo lang yun kase 1ST RANKER KA LAGI DIBA! sarkastikong sabi niya

'Oh sure! Tell me when and where'
Alright.I'm so dead.



REVENGETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon