ESMER

PENCERE KENARI

Sesler ,annesine seslenen küçük kızın sesi,kenarda yiyecek reyonlarında tartışan sevgililer,kafasından önce vicudunda göbek yer alan amcalar hepsinin sesi bana hayvanlar alemini anımsatıyor .Biz insanlar gerçekten o kadar ses kirliliği yapıyoruz ki buna her gün gözlerimin önünde şahit oluyorum bu çok acı ...

Düşüncelerimden ayrılmamım sebebi annemin beni kolumdan çekip sürüklemesiydi.

-Kızım sen niye dikiliyosun öyle orda gelsene .

Ben hala boş surat ifadesiyle dikilmeye devam ederken annem tekrar bana bir timsah gibi tıslayana dek içim rahattı fakat bu ses gerçekten dayanılmaz bir ses.

-tamam anne geliyorum,dalmışım.Annem ah zamane gençleri diye konuşa konuşa reyonlara doğru ilerledi .Bende annemin yanına gittim annem ihtiyaçları sepete koyarken bende annem çakmadan sepete cikolata bisküvi v. b.sıkıştırdım .Alişveriş bitiminde annem fark etsede bişey demedi , annem arabaya poşetleri koyunca arabaya bindik .Eve geldiğimizde annem poşetleri yerleştirirken ben siyah renklerin çoğunlukta bulunduğu odama geçtim.Perdeyi acmak için pencere kenarına gittim aslına ben dışarıdan gelip geçen insanları izlemeyi çok severim.Pencere kenarına geçip kafamı soğuk pencere kenarına yasladım.Dışarıdaki insanların telaşları dışarıdan bakılınca çok komik bir görüntü sergiliyordu.Buna gülmeden edemedim,gülmemek elde değildi ki .Yavaşça kafamı pencereden çıkarıp son kez baktığımda yine hayat aynı rutiniyle devam ediyordu.Pencereyi boş bakışlar eşliğinde kapattım ve kendimi yatağıma attım.Bu düşüncelerimden pencereye gelen bir madde ile sıyrıldım.Bir ses daha duyduğumda bu maddenin bir taş olduğuna kanaat verip pencereye kimin taş attığına bakmak için araladım.Pencereyi aralamamla üzerime bir şeyin düşmesi bir oldu.Kafamı yukarı doğru kaldırmamla bir çift yemyeşil bir göz ve dagılmış saçları ile bir erkekle karşılaşmayı beklemiyordum.Vicudumu erkeğin üzerinden çekip tam çığlık atacağımda büyük bir el ağzımı kapadı elin sahibine baktığımda yine aynı erkeği görmek beni şaşırtmamıştı kimdi bu ve burda ne arıyordu ben kendi düşüncelerimle dövüşteymişim gibi savaşırken bi sağ kroşeyle susturmayı başardım.erkek o kalın dudaklarını aralayıp konuşmaya başladı

-Bana bak bücür eğer o ağzından tek bir çığlık kaçırırsan senin o dudaklarını dikerim bilmiş ol.

Bu sözünden sonra ona sinirle bakmaya başladım. Hani insanlar göründüğü gibi değil derler ya ben de tam buna uyuyorum .
Not:multimedya da Miray ( Daniella Braga)