POV. Charlie
Ik loop naar beneden. Waar is iedereen? Nou ja ze zullen vast al naar hun werk zijn. Lekker rustig dus. Ik laat me tevreden achterover vallen op de bank. - Triiiing - Er wordt aangebeld. "Wie zou dat toch zijn?'' Vraag ik me af. Ik loop naar de deur. - Triiiing - "Rustig maar!" Roep ik. Ik doe de deur open. Ey sweetheart! Er komt een glimlach op mijn gezicht. David! Ik geef hem een knuffel. "Kom je mee naar binnen?" Vraag ik. Uhm honey we moeten zo naar school. Zegt hij. O shit helemaal vergeten! "Okay ga maar zitten, maak het je gemakkelijk" Zei ik. Ik rende naar boven en trok zomaar iets uit de kast. Ik schoot het aan en deed m'n haar goed. Ik sprintte weer naar beneden. David stond daar een ontbijt voor me aan 't klaar maken. Awh thanks Dave. Geen probleem hon. Ik at het snel op.
Samen liepen we naar de deur. Ik deed m'n jas aan en liep naar buiten. David pakte zijn fiets en ik sprong snel achterop.
Binnen een paar minuten stonden we op 't schoolplein. Ik keek op m'n horloge. "Shit ik heb nog maar 1 minuut!" Zei ik. Ik gaf David een kus op zijn wang en sprintte naar binnen. Ik pleurde m'n jas in m'n kluisje en sprintte naar boven. Pfewh net op tijd. Ik liet me met een zucht zakken op m'n stoel. Een paar kinderen keken me raar aan maar ik keek maar gewoon de andere kant op. O nee... Ik keek recht in het gezicht van Taylor. De populaire en de pester. Ze keek me met een gemene grijns aan. Ik richtte m'n blik naar voren. De leraar kwam net de klas in lopen. Toen besefte ik me dat ik m'n boeken was vergeten. Ik wist dat het geen zin had om hier te blijven dus ik glipte snel de klas uit toen de leraar even wegkeek.
Ik stuurde David snel een appje: Dave kom je mee naar de stad? Ben m'n boeken vergeten dus het heeft geen zin om hier te blijven. Zie ik je zo buiten?
X Charlie
Ik stond pas vijf minuten buiten toen David al kwam aanlopen. "Heb je er zin in?" Vroeg ik opgewonden. "Ja natuurlijk met jou altijd!" Zei David. David pakte zijn fiets en ik sprong achterop.
Samen liepen we hand in hand door de stad. Ik keek hem even aan. Wat heb ik geluk met een jongen als hem. Ik glimlachte. Toen botste ik tegen iemand op. Ik schrok. Het enige wat de vreemde jongen zei is: Mine!
Zo dit was mijn eerste hoofdstuk
Ik hoop dat jullie het leuk vinden
Zeg het even als er spelfouten in staan ofzo
Alvast bedankt
