POV. Charlie
"Mine!" Gromde de jongen waar ik tegen aan was gelopen. Ik dacht na: Ik ken die stem ergens van. Ik keek hem in zijn gezicht aan. SAM! De gedachte aan Sam alleen al zorgde voor een steek in mijn hoofd. Sam... De beste vriend van Taylor... De jongen die me in elkaar sloeg... Ik mompelde een soort van sorry en pakte de hand van David. Ik wou weglopen maar Sam hield me tegen. "Wat is er Sam?" Vroeg ik. Er was een soort van trilling in mijn stem. Waarschijnlijk had hij dat gehoord want de greep om mijn arm verslapte en zijn ogen stonden wat zachter. Maar waarom zou hij dat doen? Normaal had hij me allang in elkaar geslagen. Het was toch rustig in de stad. Toen deed Sam iets wat ik niet had verwacht. Hij sloeg David en sleurde mij snel mee weg. David zakt op de grond. "DAVE!" Schreeuwde ik. Er stond al een hele stoet mensen om hem heen. Tranen liepen over mijn wangen. "Sam wat moet je van me?" Vroeg ik met een gebroken stem. Hij stopte even en keek me aan waardoor zijn greep wat verslapte. Snel rukte ik me los. Ik rende en rende. Deze stad was veel te groot! Ik zuchtte. Ik keek even om. Dat had ik niet moeten doen. Sam was nog geen meter achter me. Ik wilde weer gaan rennen maar ik was al te laat. Hij had me weer vast. "Sam wat is er aan de hand? Waarom sloeg je Dave neer in plaats van mij?" Hij zuchtte en keek me aan. Een manier waarop nog nooit iemand naar me had gekeken. "Kom mee!"Zei hij. Iets in me zei dat ik wel moest. Ik liep achter hem aan. Hij ging zitten op een bankje. Ik ging naast hem zitten. "Charlie mag ik je telefoon even?" Vroeg hij. Het klonk raar maar toch deed ik het. "Wacht hier." Zei hij. Hij liep een stukje weg. Hij belde iemand op. Ik ving een paar woorden op zoals: Mag ik het haar vertellen?... Ze is mijn mate... Oké... Ik zie u snel...
Raar! Dacht ik. Hij kwam terug lopen. Uhm ik moet je iets vertellen Charlie..." Zei hij twijfelend. Ik bleef stil. "Nou het is een lang verhaal en je zou het eigenlijk pas te horen krijgen op je zestiende omdat je dan voor het eerst zou shiften maar je ouders hebben mij toestemming gegeven om het je te vertellen. Jij bent een weerwolf. Later wordt je een Luna omdat je ouders leiders van de pack zijn. Ik ben zelf ook een Alpha. De Alpha van de Red Moon pack. Alle weerwolven hebben een mate. Mates zijn voor elkaar bestemt. En in dit geval ben ik jou mate... Het enige wat ik kon doen was zuchtten en verder zei ik niks. "Ik snap waarom je niks zegt en dit is ook allemaal nieuw voor je maar wij zijn bestemt voor elkaar dus dat betekent ook dat je het uit moet maken met David..." Zei hij kalm. Mijn hart brak bij die laatste woorden: uit maken met David... "NEE NOOIT!" Schreeuwde ik. Ik rende weg. Onderweg belde ik David op. "Charlie is alles oké met je?" Riep hij gelijk door de telefoon. "Ja hoor rustig maar Dave, zie ik je zo bij jou thuis?" Zei ik. Oké zie je zo hon!
Toen ik aankwam bij het huis van David ramde ik zowat op de bel. David kwam gelijk aan rennen. "Charlie wat is er?!" Zei hij. Ik stormde naar binnen en vertelde hem wat er gebeurt was. Van het slaan gedeelte tot het weerwolf gedeelte. Ik vond gewoon dat hij moest weten dat ik een weerwolf was en dat degene die ik haat mijn mate was. David keek me met grote ogen aan. Het enige wat hij zei was: Het lijkt me beter als je gaat... Zo liep ik het huis van David uit op weg naar huis.
Ik pakte de sleutel uit mijn zak en deed de deur open. Ik hoorde stemmen uit de woonkamer. Snel liep ik naar binnen. Daar zaten mijn ouders en... Sam. Hij liep naar me toe. Zijn ogen waren goud. Of verbeeldde ik me dat maar? Mijn vader gaf hem het bevel te blijven zitten. Langzaam liep hij terug terwijl zijn ogen weer grijs verkleurde ook al zag ik nog steeds een gouden gloed in zijn ogen. Pap... Waarom is HIJ hier? "Schatje dat weet jezelf even goed." Zei hij kalm. Hoe kon hij nou zo kalm blijven? Ik zuchtte. Ik wil geen weerwolf zijn. Ik wil niet met HEM zijn. Ik wil geen Luna zijn. Ik wil met Dave zijn. Over drie dagen word ik zestien maar dat wil ik niet met HEM vieren. Ik heb alles aan Dave verteld en hij stuurde me gewoon weg. HIJ heeft me jaren lang gepest. En dan komt HIJ vanmiddag ineens aan met dat we voor elkaar bestemt zijn. Ik wil dat HIJ weg gaat en nooit meer terug komt! De woorden vloeiden uit mijn mond en ik kon er niks tegen doen. Tranen rolden over mijn wangen. Ik zag dat Sam op wou staan en naar me toe wou lopen maar mijn vader gaf hem een teken te blijven zitten. Mijn vader kwam naar mij toe en samen liepen we naar boven. Ik ging op bed zitten en mijn vader kwam naast me zitten. Schatje ik weet dat je dit moeilijk vindt, je wordt gepest en de ruzies tussen mij en mama helpen ook niet echt, maar je zal toch gevoelens voor Sam krijgen of je nou wil of niet. Blijf even hier en probeer even rustig te worden. Straks komt Sam even. Het enige wat ik kon doen was knikken. Mijn vader liep de kamer uit en nog geen minuut later trilde mijn telefoon in m'n broekzak. Ik zag dat ik een bericht had van David. Snel opende ik het bericht: Charlie het spijt me maar het is uit... Tranen rolden opnieuw over mijn wangen. Ik smeet mijn telefoon weg. Sam kwam de kamer in gelopen. Hij zag dat ik aan het huilen was. Hij ging voorzichtig naast me zitten. Hij sloeg twijfelend zijn armen om me heen. Maar op dit moment boeide het me eigenlijk niks. Ik was gebroken...