1.bölüm

29 5 4
                                    

Saat Kulesinin önünde oturuyorduk , elimizde valizlerle.Nereye gideceğimizi ne ben biliyordum ne de abim.Oturmaktan sıkılmıştım artık ve ayağa kalkıp abime bağırdım:

"HADİİİİİ OTURMAYAMI GELDİİKKK !!!..."

Abim bian güldü ve "Otur şuraya şapşikk" dedi.

*** İlk defa abim bana şapşik demişti aslında abimin ağzından bu kelimeyi hiç duymamıştım , genelde bu kelimeyi ben kullanırdım ama onun yanında kullandığımı hiç hatırlamıyorum.***

Neyse İzmir'in havası ikimizide rahatlatmıştı.Abimin sözünü yine dinlemedim olduğum yerde zıplamaya başladım.Abim kahkaha atmaktan konuşamıyodu.Ben ise deliler gibi etrafta zıplıyor , koşuyor , küçük çocuklara el sallıyordum ve emindim etraftakiler beni deli sanıyorlardı.

Abim yine beni sosyal medyada rezil etme peşinde olduğunu anlıyınca ciddileştim ama yanına gittiğimde geç kaldığımı anlamıştım.Tüm paylaşım sitelerinde videolarım izleniyordu.Abime kızacak , küsecektim ama bu gün hiç bir şey moralimi bozamaz ve beni üzemezdi.Bende telefonumu elime alıp videoları izledim üstüne birde yorum yazdım bu gün gerçekten delirmiştimm...

Aradan tam bir saat geçmişti ve biz hâla aynı yerde oturuyorduk.Acıkmıştım ve tuvaletim gelmişti ama abime söyleyemedim çünkü ne kadar paramız var bilmiyordum bu yüzden abime: "Bir yere gitmiycekmiyiz ben bir insanım ve ihtiyaçlarımın olması doğal.Tabi sen uzaylısın ondan anlamazsın :D Ey acımasız uzaylı çişim geldiiii !!!... " Farkındaydım fazla açık sözlü olduğumun ama dayanamadım napıyım :)

Abim kalktı ayağa ve hiç bir şey demeden yürümeye başladı.Nolduğunu anlamadım bian , bende kalktım ayağa arkasından yürümeye başladım sonra valizlerimizi unuttuğumuzu farkettim ve koşarak gittim valizleri aldım.Abime yetiştim ama abim robot gibiydi."Abiii" "Abiii" "Aaaabiiiii" sanki beni duymuyordu.Bir dükkana girdi ve tuvaleti sordu adam tarif edince ben valizleri abime bırakıp gittim.Geldiğimde yine ayılığını yapmış , kendine gelmiş bir vaziyette buldum.Abiciğim yemek söylemiş beş dakka içinde kendininkini yemiş ve benimkinin yarısınıda mideye götürüyordu.

"Abi aynı genden geldiğimize eminsin demi ?"
"Malesef ki eminim küçük ayım." dedi.Ben ona ayı demeden anlamıştı çünkü kendide biliyordu ne kadar ayı olduğunu.Abime laf yetiştirmeye zamanım yoktu çünkü çoook acıkmıştım.Evet abim haklıydı bende küçük ayıyımmm... :)

Yemeğimizi yedikten sonra abim parayı cebinden çıkardı o sırada drek sordum abime "Ne kadarımız var?" Abim rahat bir şekilde "Bir hafta büyük ayıya yeter" dedi ve güldü.Eğer cebindeki para ona yeticek kadar ise yaşadık çünkü kendisi evde yemek olsa bile dışardan söyleyen , dışarı çıktığında sadece para harcamak için gereksiz bir şey alan bir insandır.Hatta inanmıycaksınız ama bi gün pazara gitmiştik beraber alıcak bir şey bulamayıp bana 50 kuruşluk bir toka almıştı aldığı tokayıda bana vermeyip kırmıştı.

******************** 3 saat sonra ********************

Bir otele yerleşmiştik.Yanyana iki oda tutmuştuk abim tek kalmak istedi -aslında bende yalnız kalmayı tercih etmiştim-.Odama girip yatağa atladım tüm yorgunluğumu yatağa bıraktım veee sabaha kadar kesintisiz güzel bir uyku için yatmıştım kii...

BİR GÜNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin