Deel 1 Dragonboy

Niet alweer

We stonden daar een poosje, mijn moeder en ik, met z'n tweetjes." Kom er ook bij pap!"zei ik. Nadat ik dat had gezegd voegde hij ook bij de knuffel. De deur ging open en Mathé kwam binnen:"stoor ik?" Ik keek hem aan met een lach:" nee hoor. Wat is er aan de hand?" Het leek even of hij woorden zocht en zei uiteindelijk:" we worden aangevallen in het zuiden door vampiers, weerwolven en utrolliez." We stonden stil. Toen het eenmaal door drong haastte mijn ouders zich de deur uit. Ik stond nog steeds op dezelfde plek stil. Mathé keek naar me en zei:" ze zijn er voor jou we moeten vluchten." Ik verroerde me nog steeds niet. Ik stond als een ijspegel op mijn plek. Hij greep me bij mijn arm en trok me mee.
Hij trok me mee door de achterdeur naar buiten. Zodat we konden vluchtten. Maar de geluk stond niet aan onze zijde. Ze stonden ons op te wachten. Ik veranderde snel in Dragon Boy. Mathé veranderde in een roodbruine beer van 2.10 meter. Hij torende boven iedereen uit. Wij twee tegen negen vampieren vijf weerwolven en zes utrolliez.
Ik spuugde vuur over vier utrolliez. Ik hoorde Mathé schreeuwen van de pijn. Ik keek om naar hem. Daardoor zag ik a. Ik werd uit de lucht getrokken door een vampier. Verdorie heb ik weer. Toen ik op de grond terecht kwam pakten vijf vampiers mij vast zodat niet kon ontsnappen. Ik zeg niet dat ik het op gaf neehee. Ze hadden het al te moeilijk. Er werd een doek met chloor op mijn gezicht gedrukt. Ik probeerde mijn ademen in te houden. Het zou zijn gelukt als ze mij niet ondertussen in mijn buik stompten. Ik hapte naar adem zoals ze hadden verwacht . Ik werd langzamerhand slap en het werd alweer zwart voor mijn ogen.