Eğeğeğ merhabalar sevgiler saygılar yeğbeğ geldi nihayet sknsksnskdn neyse iyi okumalar size^^
Elimde 1 aydır okumadığım kitabım masamda sıcak çikolatam kitap okuyordum ki; babamın sesiyle ilkiydim. "Biraz konuşabilir miyiz? Yağmurum." Hızlı adımlarla merdivenlerden inip, daha doğrusu merdivenden yuvarlanıp ( Yani 2. merdivende ayağım kayıp yuvarlandım.) nihayet oturma odasına ulaşabildim. Oturma odasına geldiğimde güldüm ancak annem de babam da son derece ciddilerdi.
"Geldim" diyerek gülümsedim. Annem "Otur Yağmur" demesiyle hemen oturdum (annem denildiği yapılmayınca biraz aksi olur da.) "Sizi dinliyorum." dedim alçak bir sesle, korkmaya başlamıştım ilk defa bu kadar ciddilerdi çünkü. "Kızım sana önemli bişey söylememiz gerekiyor. Biz boşanıyoruz." Annemin bu lafı üzerine ağzım açık kaldı. Gözümden yaş geldi. Nasıl benim annem ve babam boşanırlardı ki? "Üzülme Yağmur'um dünyanın sonu değil ya!" Bu lafı üzerine babama kızmıştım Nasıl
üzülmüştüm nasıl. "Bir de biz sizin yeni evinizi taşıyana kadar sen kuzenin Cenk'in yanına Marmaris'e gidiceksin. Sen gittikten 1 ay sonrada annen gidicek. Zaten okulların kapanmasına 2 hafta kaldı. Başarılarından dolayı senin de bir tatil yapmaya hakkın var diye düşündük annenle." Hiç bişey demeden odama çıktım. Annemle babam boşanıyor ve o hâla tatil diyor, kafayı yicem.
~2 hafta sonra~
Bugün okulun son günüydü. Her zaman ki gibi yine 10. sınıfı da takdirle bitirmiştim. 3 saat sonra uçağım vardı. Bekle beni Marmaris!
~3 saat sonra~
Uçağa bindim. Biletimi uçaktaki görevliye gösterdim. O da bana koltuğumu gösterdi.
Koltuğuma oturunca yana bakmamla acayip bir taş görmem bir oldu. Bildiğin yanıma bay baklava oturmuştu.
"Selam" dedi. Aksanı komikti. Sanırım İngiliz'di. Tam selam deyicekken telefonu çaldı. "My Baby" arıyordu hıh-,- Konuşmalarını dinlememle ağzımın açık kalması bir oldu. Şöyle diyorlardı;
Ve bölüm sonu! Yaşasın kötülük s. Neyse 5 vote 3 yorum olmadan yb yok! Gelsin votelar...
