ZORDUR BENİMLE YAŞAMAK
1
Zordur benimle yaşamak.
Gecenin bir yarısı, hadi derim
Elele gezelim, yıldızları sayalım...
Bir de bakmışsın sabah olmuş.
Bir bankta omzuna başımı dayayıp
Mışıl mışıl uykuya dalmışım.
Zordur benim gibi yaşamak...
Zordur bebeğim zordur.
Bazen sabaha kadar konuşmalı,
Bazen de aksine susmalısın.
Yemek? çok önemli değil,
İki yumurta kırıp yesek de olur
Ama zordur benimle yaşamak...
Ben Eski arabaları severim,
Söküp tamir edeyim isterim,
Her yanım kir pas olur.
Zordur benimle yaşamak,
Benim kahrımı çekmek,
Bana katlanmak...
2
Zordur benimle yaşamak.
Sulu boya resim yapar,
Yaparken dünyayı unuturum.
Resim güzel olur da,
Dağınık ve boyanmışa,
Bilmem nasıl dayanırsın.
Zordur benimle yaşamak.
Balçık, Çamur yoğururum,
Her yer batar ama,
Pişince güzel bir vazo olur,
İçine çiçek koyarsın,
Zordur benimle yaşamak.
Kamışlar keser, düzeltir,
Ney açar, Ney üflerim,
Osmanlıca merakım,
Hem okur, hem de yazarım.
Zordur benimle yaşamak.
Kahrımı çekmek,
Bana katlanmak...
Adnan Şişman
17 Mart 2013, Pazar, 23.00, İzmir
