GÖÇERSEM BİR GÜN DÜNYADAN
(VASİYETNAME)
I
Göçersem bir gün dünyadan,
Yiğit oğlum, Edalı kızım
O hiç giymediğim ayakkabılarımı,
İlk gördüğünüz ayağı kırk üç bir fakire verin,
Keten, pamuk gömleklerimi, ceket, pantollarımı,
Elli iki beden bir garibe...
Eskimişleri kimseye vermeyin, cam bezi yapın,
Arkamdan sövmesinler...
Bisikletim de notları hep pekiyi olanın.
Sulu boya paletim, fırçalarım,
Hepsi İzmirli ressamların,
Benden yadigâr kalacak; Resimlerim,
Seramiklerim, şiirlerim ve öykülerim,
Başka da yoktur hiç bir şeyim...
II
Göçersem bir gün dünyadan,
Yiğit oğlum, Edalı kızım
Anneme söylemeyin, üzülmesin.
Gelecek deyin, yokluğum hissetmesin,
Ben bu yaşımda onun bebeğiyim,
Bilmesin, sakın söylemeyin...
Para, mal, mülk değil,
İnsanı yaşatan sevgidir. Onu çok sevin,
Yardım edin, hayır duasını alın,
Ele, namerde muhtaç etmeyin...
III
Göçersem bir gün dünyadan,
Yiğit oğlum, Edalı kızım
Bana geleceğiniz gibi yavrularım,
Dedenizin kabrine de gidin.
Yol krokisi tahta bavulumda.
İstanbul, Maltepe, Başıbüyük ebedigahına,
Kapıdan girince rampayı çıkın sağ tarafta,
Geldiniz mi ilk sapağa, dönün sola,
Seksen adımda göreceksin çeşmeyi sağda,
On iki adım daha say çeşmeden,
Özeroğlu ve Akyol'u göreceksin sağda,
Arasından dön sağa ve on iki adım daha
İşte dedenizin kabri solda,
Ruhuna El Fatiha...
ıv
Göçersem bir gün dünyadan,
Yiğit oğlum Edalı kızım,
Annenizi hiç üzmeyin.
Benden çok sizler için yaşadı,
O Benim size emanetim,
Hıyanet etmeyin, sahip çıkın.
Çok sevin, üzmeyin, yardım edin,
Duasını alın, ellere muhtaç etmeyin...
v
Göçersem bir gün dünyadan,
Yiğit oğlum, Edalı kızım
Kadim Dostlarıma, arkadaşlarıma...
Haber edin birer birer hepsine,
Şiirlerimi desinler başucumda,
Ben de olacağım işitince orada,
Hafiften bir rüzgâr esecek o zaman,
Saçlarınızı usul, usul şefkatle okşayan...
Adnan Şişman
03 Haziran 2012, İzmir, 13.30
