PANTASYA

Pantasya part 16

Matapos ang isang oras na lunchbreak ay sabay kaming bumalik sa opisina. Sa nalalabing oras ng trabaho para sa araw na iyon ay ganoon pa rin si Kuya Carlo sa akin, nakatingin siya sa akin at kapag susulyapan ko siya ay ngingitian ako. Sa loob ko, di ko maiwasang kiligin. Sobrang nadadala ako sa mga ngiti niya sa akin. Mas sasaya sana ako kung malalaman ko ang totoong iniisip at damdamin niya para sa akin pero sa ngayon ay wala pa talaga akong lakas ng loob na itanong iyon.

Hanggang sa sumapit ang oras ng uwian, nag-aayos na ako ng mga papeles sa mesa nang lumapit siya sa akin.

Umubo muna siya na tila nagtatanggal ng bara sa lalamunan bago magsalita. "Rico, halika na sabay ka na sa akin, ihahatid na kita sa inyo. Dadalawin ko rin kasi si mama ngayon."
Nagulat man sa biglaan niyang offer, pumayag na rin ako. Siyempre makakatipid din ako sa pamasahe.

Sabay kaming lumabas ni Kuya Carlo papuntang parking lot. Habang naglalakad, nakatingin pa rin sa amin ang ibang mga empleyado doon. Nagtaka ako kung bakit hindi ko nakita si Jerome, inisip ko na lang na baka nauna itong umuwi dahil siguro sa pinag-usapang naming dalawa.

Sa loob ng kotse panay pa ang pagngiti niya sa akin, para bang hindi nakakaramdam ng pangangawit ng panga.
"Alam mo Rico, sobrang ganda ng araw ko ngayon, dahil pinasaya ako ng isang taong mahalaga sa akin" ang pagbubukas  niya ng usapan habang nagmamaneho.
"Ah eh ganoon po ba" ang naisagot ko lang sa kanya. Pero sa loob ko ay may kaunting sakit akong nararamdaman, malay ko ba kung ang asawa o anak niya ang tinutukoy niya. Hindi ko naman maassume na ako iyon.
"Teka bakit ganyan ang sagot mo, may mali ba sa sinabi ko?" ang tanong niya sa akin.
"W...wa..wala Sir, may iniisip lang ako" ang pag-aalibi ko sa kanya.
"Sigurado ka, alam mo Rico gaya ng sabi ko kanina kung involve ako sa mga iniisip mo, sana hayaan mong malaman ko ito. Sisikapin kong matulungan kita."

Siguro nga ay nakikiramdam na siya sa akin. Marahil ay hinuhuli lang niya ako na sabihin sa kanya ang lahat.
"Hindi po Sir, inaalala ko lang si nanay" ang nasabi ko sa kanya. Napapailing na lang siya sa akin. Halatang hindi kumbinsido sa sagot ko.

Magdidilim na nang makarating kami sa bahay. Sabay kaming bumaba ng kotse.
"Rico, see you mamaya, dadaanan kita bago ako umuwi" ang sabi niya sa akin bago pumasok sa bahay ng kanyang mama sa tapat.

"Uy, sabay sila ni Carlo, kita ko." ang agad na salubong ni nanay pagkapasok ko ng bahay.
"Ano ba kayo nay, sumabay lang siya sa akin, dadalawin lang niya si Tita Mely ano"sagot ko sabay mano sa kanya.
"Ito naman, kunwari ka pang hindi masaya dyan. Hoy, mula pagkabata mo kilalang-kilala na kita. Sus"

Tama si nanay, masaya nga ako pero gusto kong sabihin sa kanya na hindi ko yun nararamdaman ng todo, parang kulang dahil may limitasyon ang samahan naming dalawa.
"Sige na nay, pasok na muna ako sa kwarto, medyo masakit ang ulo ko" ang paalam ko sa kanya.

Sa loob ng kwarto inumpisahan kong kalikutin ang binigay niya sa aking cellphone.Sobrang nag-eenjoy ako sa kakapindot. Maya-maya may dumating sa aking message.
"d2 na me sa tapat ng gate niyo, pagbuksan mo naman ako oh" ang sabi ng message na obvious namang si Kuya Carlo iyon.

Nabigla  naman ako sa nakita ko pagbukas ng gate. Isang hunk ang lumitaw sa aking harapan. Si Kuya Carlo ay nakasandong puti at boxe shorts na hapit sa kanya dahil sa laki ng kanyang katawan. Kahit alam kong na-achieve ko na rin ang ganoon ay hindi ko pa rin maiwasang mamangha at magnasa. Gustung-gusto ko na nga siyang yapusin ng mga oras na iyon.Pero pilit kong pinipigilan ang aking sarili.

Marahil napansin niya ang pagtitig ko sa katawan niya. "Ehem, ehem may balak ka bang patuluyin ako" ang sabi niya sa akin. Isang ngiting animoy nanunukso ang nakita ko sa kanyang mukha.
"Pasensiya na po Sir, pasok na po kayo" sabi ko sa kanya.