Chapter 23 (Sinasabi ng puso o ng bibig ko?)

85 2 0
                                    

Chapter 23 (Sinasabi ng puso o ng bibig ko?)

Nhicky’s POV

Why of all people, Bakit siya ang na iiba?  Bakit nakikita ko sa kanya ang katauhan ng isang taong na dapat ko ng kalimutan pero pilit niyang ipinapaalala.? Bakit sa kanya ang puso kong tumibok? Bakit hindi nalang sa iba. Pero bakit sa kanya pa?? Sino kaba talaga NICOLLO?

“Nhickzz??”

“Yes?” Paglingon ko nakita ko si Luke pala. Hindi ko nalang pinansin at nagpatuloy sa paglalakad.

“Nhickzz wait!”

“Luke? Ano na naman ba? Ano na naman kailangan mo ha?” Isa pa to, Hanggang ngayon hindi ko pa rin siya nakakalimutan dahil hindi niya ako tinatantanan.. Bakit ba ganito niyo ako pinahirapan. Nakakapagod na!

“Are you alright since yesterday?”

“Ofcourse.. Nothing happened since yesterday.. Are you done? Can I walk now?” I said sarcasticly.

“Good! Nothing happened to you. I- Im just worried. Take Good care of yourself nhicky and please forgive me, if you are not ready yet to forgive me I will wait until the right time comes. Thank You for the memories and sorry for disturbing you this days. But this will be the last. I will miss you nhickyz. Goodbye!!”  He said then leave while I left shocked. He will leave? Baket ang sakit? Masakit dahil aalis siya katulad nung sakit nung iniwan niya ako. Pero ang alam ko ngayon He is telling goodbye to his special friend and asking for forgiveness..

Pero teka, yesterday? Kumalat na ba yung balita sa nangyari saakin.? Bakit niya alam?..

Tumakbo ako para kausapin muli si Luke pero hindi ko na siya nakita. .

­Sa  Dorm.

Time check: 11: 55 pm

Hanggang ngayon hindi pa rin ako makatulog. Nakasara nga ung mata ko pero gising naman ang utak ko. Hindi ako tinitigilan ng isip ko. Kaya napag-isipan kong lumabas sandali.

“AY ASWANG!!”  Bigla nalang may sumigaw.

Tinignan ko lang siya ng masama.

“MS naman oh. Gusto mo ba akong patayin? Bakit gising ka pa? Pati yung buhok mo, suklayan mo naman nagmukha kang tuloy aswang”

“Psh. Pakealam mo? Ikaw nga tong mukhang multo. Tumingin ka naman sa salamin pa minsan2x.”

“Ha?” at dali naman siyang tumakbo papuntang kwarto.

“Wala naman ah!”

“Bakit sinabi ko bang may ano ka sa mukha. Sinabi ko lang na kung pwedeng tumingin ka naman sa salamin. Tumingin sa sarili mo bago husgahan ang iba”

“Ah!. Sorry ah. Peace na tayo!” V   So childish -_-

“Eh bakit gising ka pa?  Gabi na ah!.” Habol pa niyang tanong.

“Oo gabi nga. Bakit umaga ba?”

“Ui, bumabanat si MS. Ayeee. I mean baket gising ka pa sa oras na to?”

“Eh ikaw bat gising ka pa.?”

“Tinatanong kita, ka wag mo ibalik sakin yung tanong.”

“Tinatanong rin naman kita ah. Kaya wag mo kong sisihin”

“AIsh! Ang labo mo. Hindi kase ako makatulog. Eh ikaw?”

The Bad Girl Meets The Funny BoyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon