The Bad Girl Meets The Funny Boy

Chapter 6 (Like a Child)

Chapter  6 (Like a Child)

Nhicky’s POV

BLAAAAAAAAAAAAAAAAAAGGGGGGGG………Lakas ng pagsara ng pinto at pagsara ng ilaw.

O_O

Anong nangyari?.. B-bakit ganito?.. Wala akong makita?.. Wala kahit na isang resplandor ng ilaw..

OOOooooh.. HELP me!!..,

FLASHBACK_

9 Years Ago. . . .

“Eomma . . . .Eomma . .  Jeosongheyo!.. Eomma… HUhuhu!!” :’( Umiiyak ako habang tawag-tawag sa pangalan ng nanay ko. Pero kahit anino niya ay hindi ko nakita. She left me inside on a warehouse with no lights, isa pa ay tinali niya ako sa kamay at paa. Hindi ako makagalaw,at hindi niya ako pakakawalan hanggang mamaya.The room is so scary, lahat na iimagine ko kaya napapaiyak nalang ako. Mga multo, mga zombies at marami pa. Ang akala ko ay mamamatay na ako dun but thank’s to my best best friend. He saved me from those monsters at the same time, he saved me from my mother. Mother, na walang pakealam sa kanyang anak, laging sinasaktan, ni hindi ako minahal. Isa syang fake.

   After that umuwi ako sa pilipinas dahil kinuha ako ni Uncle and after that hindi ko na siya nakita pa, kinamumuhian ko na siya at wala na rin akong ina..

End of Flashback . . . _

“AAAAAAaaaaaaaaAAAAAaaaAAAaaHHHhhhhHHhhh!!!”  I scream.. Natatakot ako sa dilim eversince na nangyari saakin. May trauma na ako.

  But for now I want someone whose gonna be there to help me.. Help me!!!.... Nahulog ako sa upuan, at umiiyak parin. I hug myself.. I was so afraid!.. Napatakip nalang ako ng mata.. Ayokong maimagine ang mga monster. They are so scary..

“Help me . . Help me . . Everyone out there please help me!!!!!!!!”  iyak pa rin ako ng iyak. Hindi ko talaga kaya,.

“Nhicky, I’m here.. Asan ka ba?! Stop crying” someone’s talk.. For god’s sake, It’s him.. Siya nga pala ang kasama ko kanina…

“N-Nicollo!... Please help me!!!!!!!.................” Umiiyak pa rin ako. ANg gusto ko lang ngayon ay makaalis na sa lugar na ito.

Nicollo’s POV

“N-Nicollo!... Please help me!!!!!!!.................” Sigaw niya ng mahinang boses. Boses na ngayon ko lang narinig. Nagmamakaawa ang isang “BadGirl”

Panic naman ako kaagad, kailangan ko siyang tulungan pero paano..?? Dali akong tumayo at hinanap sa bag ang telepono ko. Pero wala.  ***** naman oh. Kumapakapa rin ako sa bulsa, ngunit wala talaga.. eh?  Nahulog nga pala yun kanina.. Tsk. Ang tanga ko kase..

“Nhicky steady kalang jan.. Puntahan kita ok!..”  Sabay ginawa ang ok sign.. Oh well, hindi naman niya ako makikita eh. Tsk.

  Dali kong kinapa-kapa ang mga upuan dun, Pero wala siya. Wag lang sana makapa ako dito na iba ah.. Lord wag sana.. :]

  Pakapa-kapa parin ako sabay talikod at . . . . . . . . .

BRENNNNNNNNNNNNNNNNNGGGGGGGGGGGGGGG . . . . . O_O

PUTEEEEKKK!!!!.... ANG SAKEEEETTTT . . ..!!!

“ARAY!!! . . . . . . . . . . “ sigaw ko. Napaupo ako sa sakit. Ang sakit kaya, kayo ba naman. Pano ang tanga ko, natamaan ako sa sa sa . . . Ah basta yun saakin ,. Yung mmmmm.. ko.! Hay! BWISET!!