Ben Ôznur Yılmaz
Öncelikle nerden başlayacağımi bilmiyorum ben çok küçükken psikolojik şiddet gormus ben genç kızım babamın istenmeyen haylaz kiziyim okul yillarimda derslerime hiç çalışmaz içine kapanık biriydim.
Sürekli başkalarını kıskanır neden benim olmadığı için öfkelenir sinirimi ailemden cikarirdim.Bana hep beceriksiz bir aptal gibi davranır öyle anlatilirdim ta ki liseye kadar.
Liseyi bile ailem seçmişti benim isteğim sorulmadan yerleştirilmiş bir okul
Okula başladığım ilk gün anaokulu çocuğu gibiydim annem beni dışarıda bekledi.İçine kapanık korkak bi genctim çünkü ailem beni öyle yetiştirmişti.
Lisede içimi bir hırs kapladı başarılı olucagima rağmen söz vermiş kendime hırs yapmistim.
O yıl her şeyi geride bırakıp çok çalışmıştım ve sınıfı gecmistim. Herkese başarılı olucagima kanitlamistim artık ben Özburun başaramayacağım hiç bir şey yok diye kendini buyutmustum.
Sınıf atladigimda annem kendi istediği branşa yazdırdı beni ama en fazla 1 ay dayanabildim ve kendi isteğimle başka bir bölüme geçtim.
Her geçen gün değişim gosteriyordum Sürekli hırs yapıp ailemden intikam alma hissiyle yaşadım sürekli sevgiyi dışarda aradım yanlış kişilerde asıl hikâye şimdi başlıyor yaptigim hataların bedelini ağır odeyen bir öznur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıgın Ardinda Ki Işık
Novela JuvenilKendini kaybeden zavallı genç bir kızın hayatını dönüm noktasi olan fırsatları avantaja çevirmesi karanlık yollardan aydınlığa çeviren bir dönüşüm hikayesi.
