Οι Απαγωγείς 2: Απο το τέλος στην Αφετηρία.

Κεφάλαιο 2: "Απο εκεί που ξεκίνησαν όλα"

      Κάθισε στη καρέκλα διακριτικά,παίζοντας με την κούπα που είχε στα χέρια της. Αυτή τη φορά η όρεξη για πρωινό ή για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα,δεν ήταν η προτεραιότητα της . 

Ο Γκείμπ την κοίταζε απο την απέναντι πλευρά,εξεταστικά.Μπορούσε να διακρίνει ορισμένες αλλαγές στην κοπέλα που δεν είχε δει εδώ και ,σχεδόν, πέντε χρόνια! Πλέον,τα πλούσια ζυγωματικά της φαινόντουσαν πεντακάθαρα και οι κολακευτικές ,μακριές,βλεφαρίδες της που έπεφταν βαριά - καλύπτοντας τα καστανά μεγάλα μάτια της. Αυτό όμως που ξεχώριζε ήταν το σωματότυπο της Κατρίνας-Είχε αδυνατίσει επικίνδυνα γρήγορα,αλλά όχι τοσο πολύ ώστε να είναι αδύναμη. 

  Πέρα απο αυτό ομως,το κοινό ενδιαφέρον ήταν φυσικά η Άννι...

"Ο Πατέρας της..."?

Η Κατρίνα συνηδειτοποιήσε που ήθελε να καταλήξει ο Γκέιμπ,καθώς και έγνεψε σχεδόν αμέσως.Δεν ήταν σίγουρα εάν η Άννι έπρεπε να μάθει για τον Πολ ή οχι.Πίστευε πως η εύθραυστη ηλικία της ήταν ακατάλληλη για κάτι τέτοιο.

"Χμμ, κατάλαβα .. Τότε να μπω κατευθείαν στο ψητό".

Με τα λόγια του τον κοίταξε και η κατρίνα ,μα και η μικρή Άννι,απο την άκρη του ματιού της. "Το οποίο είναι..."?

Εκείνος χαμογέλασε,ενστικτωδώς, "Κατρίνα, ειμαι κατά 99% σίγουρος ότι δεν υπήρχε ημέρα- που να μην σκεφτόσουν τον Πολ.." ,  Η κοπέλα ένιωσε το σώμα της να ανατριχιάζει - όχι επειδή αυτο που της είχε πει ο Γκέιμπ ήταν κάτι προφανές αλλα και μόνο που άκουγε το όνομα του  δεν μπορούσε παρά να αντιδράσει ,έτσι.

" Το θέμα είναι πως .. έχουμε αυτά τα σφάλματα ,Κατρίνα.Τα οποία πρέπει να τακτοποιήσουμε οπως και δήποτε. Αρχικά όμως ας ξεκινήσω απο την αφετηρία των γεγονότων.."

[4 χρόνια πριν]

Ένιωθε το νερό να τον αγκαλιάζει, να τον δέχεται με μια παγωμενη ζεστασιά* όπου δεν είχε ξανανιώσει. Ένιωθε το μείδιασμα στα χείλη του να επεκτείνετε - δεν ήθελε να τελειώσει έτσι.Με δάκρυα, ή με τον πόνο αποτυπωμένο στο πρόσωπο του.

Το χέρι που έσφιγγε το δικό του ,εξέπεμπε μια ζεστασιά τόσο ξεχωριστή.Που προσπάθησε να ανοίξει τα ματιά του μια τελευταία φορα για να την δει - και όταν προσπάθησε ,τα κατάφερε.Η Θολή εικόνα της Μάγδας στο πλάι του τον έκανε να θέλει να την αγκαλιάσει ,μα το νερό τα καθυστερούσε όλα.