My Love Chance. KATORSE. part 02

1.4K 11 1
                                    

Part 2.

Patricia's POV

Time for some exposure. :> Hello, I’m Patricia Reyes. 17 years old, taken, taken for granted. Hahaha! Joke lang. I’m well, yeah, taken, but it's complicated. Gets niyo ba? :))

Just to make it short, i love two people. But there’s this one which is greter than the other one. And guess what, he’s not my boyfriend. :( I know I’m doing the thing called, “cheating”. But i just can’t let my boyfriend go. Not now that I’m starting to lose hope for the other guy, but I can’t afford to lose him because of my family and his family.

Enough of the drama.~

“Baby love, itext mo nalang ako kapag susunduin na kita ha? May klase pa kasi ako.”

Then he kissed me on my cheeks.

Patricia: Sige, ingat ka. :*

To make this POV short, its three days before Christmas and he finally decided to talk to me. After 6 months of no communication. Imagine, natiis niya ako for 6 months. Not that I'm saying may obligation siyang makipagcommunicate pero alam mo un, ang bitter lang.

I accepted his invite. Wala namang mawawala eh. Gusto ko rin malaman kung anong nangyari sa kanya. Sa amin.

Meet me @ Coffeebean. I'll be waiting.

Papunta na ako sa place. Napatigil ako sa stairs. Nakita ko na kasi siya. Hindi pa rin siya nagbabago. Ganun pa din ang hairstyle niya. Yung way niyang manamit, mahilig talaga sa color black to. Mas maganda ung hubog ng katawan niya ngayon. Gwapo pa din siya. Mahal ko pa rin siya.

Lumapit na ako sa kanya. At sa bawat hakbang ko papalapit sa kanya, ang puso ko, gusto nang lumabas ng katawan ko.

Patricia: Hi. :)

Siya: Uy andito ka na pala.

Tumayo siya at hinilahan ako ng upuan sa tapat niya. Umupo ako, at siya naman ay pumasok sa loob ng coffee bean. Makalipas ang ilang minuto, lumabs siya na may dalang frap. Alam pa rin pala niya ang gusto kong drink.

Patricia: Alam mo pa rin pala.

Siya: Shempre naman!

Tapos total silence. Ugh, ayoko ng ganito. Spell A-W-K-W-A-R-D.

Mer/Pat

Sabay pa talaga.

Patricia: Sige, mauna ka na.

Lumunok siya. Kinakabahan ba to? HAHAH! Siya pa talaga kinabahan ha.

Meryll: Ano, kasi, a-ano bang nangyari sa atin? :(

Yan din ang tanong na hanggang ngayon, hinahanapan ko pa ng kasagutan.

Patricia: Hi-hindi ko rin alam. Bigla ka nalang nawala. Naramdaman ko ang pagiging cold mo. You slowly drifted away from me. :(

Nararamdaman ko na ang mga luhang papatak sa mga mata ko. T*ngina naman oh.

Meryll: Di mo kasi sinabi yung tungkol kay Lester. Nasaktan ako.

Patricia: Alam ko kasalanan ko un, pero di mo man lang ako pinagpaliwanag. Naging cold ka nalang bigla. Iniwan mo nalang ako bigla.

At tuluyan nang umagos ang mga luhang kanina pa gustong lumabas. Ang sakit pala ng ganito. Ung makikita at makakausap mo ung mahal mo, pero alam mong wala na.

Meryll: Mahal pa din kita. :( Ako, mahal mo pa ba ko?

Hindi man ako nakatingin sa kanya, ramdam ko sa boses niya na nasasaktan siya. Sht. Paano mo to nagawa Patricia?!

Patricia: Mahal pa din kita, pero kailangan niya ako. :(

Walang nagsalita sa aming dalawa. Pinunasan ko muna ang mukha ko. Gusto ko siyang tingnan. Titigan. Gusto ko makita ang mukha ng taong mahal ko.

Meryll: Aalis na ako sa 25.

Napatigil ako sa pagpapahid ng luha at napatingin sa kanya,

Patricia: Ba-bakit? San ka pupunta?

Meryll: Naalala mo ung plano nina Mommy na migmimigrate sa States? Naapprove na kami. :')

Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya. Wala na talaga. Wala na. :(

Patricia: So I think, ang dahilan ng paguusap na to ay?

Umiiyak na naman ako. Damn.

Meryll: para makapagpaalam ako sa'yo.

Pft. Tumulo na naman ang luha ko.

Meryll: Wag mo akong iyakan. :(

Patricia: Di kita iniiyakan, napuwing lang ako.

Sabay punas ng luha ko. Letse. Nagawa ko pang sumagot ng ganun.

Tumayo na ako. Lumapit ako sa kanya at tinapik siya sa may balikat.

Patricia: Ingat ka dun ah? Wag ka nang iinom. Hahaha! Sht. Sorry, naiiyak lang talaga ako. Hahaha! Bye. :)

Ngumiti pa talaga ako ha. Wow nalang talaga.

Meryll: Patricia, teka lang.

Hinawakan niya ako sa braso. Tumingin ako sa kanya.

Patrcia: Okay na. Tama na. Wag ka nang magsalita pa. Hayaan mo na akong umalis.

At naramdaman kong untiunting lumuwag ang pagkakahawak niya. You really are letting me go. :'(

Nung binitawan niya ako, naglakad na ako palayo. Naglakad na ako palayo sa taong mahal ko.

Will it still be a MERRY Christmas for me? :(

My Love Chance || COMPLETETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon