2~Alweer

26 3 1
                                        

Ik ben de rest van groep 4 door gegaan zonder concentratie, zonder motivatie en zonder vrienden...
Na groep 4 ben ik met moeite overgegaan naar groep 5.

Mijn ouders vonden me heel druk dus lieten ze me testen op ADHD.

Na een paar weken kregen we de uitslag en bleek het dus dat ik ADHD en Pededenos had. Dat moest dus ook aan mijn klas verteld worden..

Die vrijdagochtend kwam mijn moeder dus de klas binnen en moest ik voor de klas gaan zitten op een stoel en ging mijn moeder uitleggen dat ik ADHD had, wat het was en wat het inhield. Toen ze het vertelde dacht ik dat het niemand wat zou schelen maar nadat ze het had verteld had iedereen vragen. "Gaat het ooit over?", "Hoelang heeft ze het al?", "Hoe bent u erachter gekomen?". Toen iedereen die vragen stelde voelde ik me zo anders. Alsof je als roze plek bij een groene vlek gaat staan. Ik voelde me alsof ik er ineens helemaal niet meer bijhoorde.

Nadat het die vrijdag was verteld werd alles meteen anders. Ik werd heel anders dan andere behandeld. Ik mocht dingen die andere niet mochten, ik hoefde niet perse met dingen mee te doen. Ik werd een ander persoon dan dat ik eerst was. Alleen omdat ze nu wisten dat ik ADHD had. Alsof je dan ineens een ander persoon bent. Ik werd de rest van groep 5 heel erg gepest. Ik kreeg heel vaak een opmerking over mijn pil naar me toe geslingerd. En ik werd heel erg getreiterd.

Bijna aan het einde van groep 5 besloten mijn ouders te verhuizen. Net toen alles weer goed ging tussen mij en de meiden en jongens op school besloten ze te verhuizen.. Ik was er zo kapot van. Alleen al bij de gedachte kreeg ik tranen in mijn ogen. Ik zou dus alles moeten achterlaten. Ik zou al mn vrienden kwijt raken en mn beste vriendin minder zien. Ik zou overnieuw moeten beginnen.. Alweer.

The Story Of MeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu