Yeol : ေပ်ာ္ရမွာလား ? ငိုရမွာလား ? ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ေသခ်ာမသိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူကၽြန္ေတာ့္ဆီကိုေရာက္လာခဲ့တယ္ " သူ " အရာရာကအားလံုးေနာက္က်သြားျပီလို့ပဲဆိုရမလား ေသေသခ်ာခ်ာမသိေတာ့ပါဘူး ကၽြန္ေတာ့္ဘဝကသူနဲ့ေတြ႕ျပီးေတာ့မွ ဘယ္အရာမွမေသခ်ာခဲ့ဘူး ဒါကလည္းသူ့ေၾကာင့္လို့အျပစ္မတင္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး ဘာလို့ဆိုကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကိုကဒီလိုမ်ဳိး ဘယ္ကစျပီး ဘယ္မွာဆံုးမလဲမသိတဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့မေသခ်ာတဲ့အရာကိုစြဲလမ္းေနမိတာ..........
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yeol : အားးးးးး ေမ့က်န္ခဲ့ျပန္ျပီ အဲ့ဒီ့အလုပ္စလုပ္မယ္ဆိုကတည္းကိုကအဆင္ကိုမေျပဘူး
Yeol's Omma : သား ! အလုပ္ကဒီေန့စလုပ္ကမွာေနာ္ ေသေသခ်ာခ်ာလုပ္ခဲ့ဦး ႐ွပ္ျပာ႐ွပ္ျပာလည္းမလုပ္နဲ့ၾကားလား ?
Yeol သူ့အေမစကားမ်ားကိုတစ္ေသြမတိမ္းလိုက္နာမည္ဟူေသာ အမူအယာမ်ားကိုလုပ္ျပကာ တိုက္ရဲ့အေပၚဆံုးထပ္မွ ေျပးဆင္းကာအလုပ္ဆီသို့ဦးေဆာင္သြားလိုက္သည္ .......
At office ,
Sujin: Chanyeol ! မင္းကိုမန္ေနဂ်ာမမေခၚေနတယ္ သြားေတြ႕လိုက္ဦး မင္းကိုအလုပ္ေတြခိုင္းစရာေတြ႐ိွလို့တဲ့ မင္းကဒီေန့မွအလုပ္စဆင္းတာမလား ? မမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ျမန္ျမန္လုပ္ေပးလိုက္
Yeol : ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္အခုသြားလိုက္ပါ့မယ္
Soohyun: မင္းေနာက္က်လွခ်ည္လား မင္းကိုေစာင့္ရတဲ့အခ်ိန္က ၂ မိနစ္နဲ့ ၁၃ စကၠန့္ ဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ငါ့အလုပ္ေတြအတြက္ဘယ္ေလာက္အက်ဳိး႐ိွသြားလဲဆိုတာ မင္းနားမလည္ဘူးလား ? မင္းလိုမ်ဳိးအလုပ္သင္ေတြကိုေခၚျပီးခိုင္းရတာအဆင္ကိုမေျပဘူး
Yeol : ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဒါမ်ဳိးမျဖစ္ေစရပါဘူး
Soohyun: ေအးဟုတ္ျပီ ဒါကိုအလုပ္နဲ့သက္ေသျပ ေရာ့ ဒီမွာေရးထားတဲ့လိပ္စာအတိုင္းမင္းသြား ျပီးရင္ငါလႊတ္လိုက္တာလို့ေျပာ ၾကားလား ? သူကငါတို့ အလုပ္ရဲ့ ဒီဇိုင္းပညာ႐ွင္ပဲ မင္းသူ့ကိုစိတ္ညစ္ႏြမ္းေအာင္ဘာမွသြားမလုပ္ပါနဲ့ သူကိုရေအာင္ငါတို့ကုမၸဏီကမနည္းၾကိဳးစားထားရတာ
Yeol : ဟုတ္ကဲ့ အခုပဲသြားလိုက္ပါ့မယ္
Yeol တစ္ေယာက္အမိန့္ဆန္ဆန္စကားလံုးေတြေအာက္ကတိုးထြက္ရင္း မန္ေနဂ်ာေပးလိုက္တဲ့လိပ္စာအတိုင္း႐ိွရာေနရာကိုဘုမသိဘမသိနဲ့လာခဲ့ရေတာ့သည္ .....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wu : ဒီေန့ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို နား႐ြက္ကားကားနဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဒီဇိုင္းေတြလာယူလိမ့္မယ္ဆိုျပီး မန္ေနဂ်ာဖုန္းဆက္ထားတယ္ ေစာင့္ရဦးမယ္
ထိုစဥ္ တီေတာင္~တီေတာင္~
Wu : ဪ မင္းေရာက္လာျပီလား မင္းလာလိမ့္မယ္လို့မထင္ထားဘူး
Marin : ဘာလဲ ေစာင့္ေနတဲ့သူကတစ္ျခားတစ္ေယာက္ လာတဲ့သူကတစ္ျခားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို့စိတ္ပ်က္သြားတာလား ( တံခါးဖြင့္ကာသူ့ကိုရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ Kris ကိုတြန္းဖယ္ကာ high heels တစ္ရံကိုစည္းခ်က္မက်ေအာင္ခၽြတ္ရင္း Kris ရဲ့အခန္းတည္းကခုတင္ေပၚမွာ ပစ္လွဲခ်ရင္း sexy က်က်မ်က္ႏွာထားျဖင့္ဆြဲေဆာင္ေနေတာ့သည္ )
Wu : ဒီေန့အိမ္ကိုဧည့္သည္လာမွာ ျပန္ေတာ့ တျခားသူေတြျမင္သြားရင္မေကာင္းဘူး
Marin: ဟတ္ သိပ္ရယ္ရတယ္ ႐ွင္ၾကီးကဘယ္တုန္းကပတ္ဝန္းက်င္ကိုဂ႐ုစိုက္တတ္သြားတာလဲ? ဘာလဲ အသစ္ေတြ႕ေနလို့ေဟာင္းသြားတဲ့ကၽြန္မကိုခါထုတ္မလို့လား? ရပါတယ္ ႐ွင္တြဲခ်င္တဲ့သူနဲ့တြဲပါ ကၽြန္မခြင့္လႊတ္ေပးမယ္
Wu: မင္း႐ူးေနလား မင္းရဲ့ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွမိန္းကေလးေတြကိုကစားရမယ့္ေကာင္ထဲမွာငါမပါဘူး မင္းသိထားဖို့က မင္းကလည္းငါ့အတြက္ေပ်ာ္စရာတစ္ခုထဲကတစ္ခုပါပဲ
Marin: ဘာာာာာာ!
Wu : ဘာလဲ ေ႐ွာ့ခ္ရသြားတာလား မင္းမသိလို့ဒီလိုမ်ဳိးအျပဳအမူေတြျဖစ္ေနတာလား မင္းေ႐ွ႕မွာငါတြဲခဲ့တဲ့မိန္းကေလးေရာ မင္းေနာက္မွတြဲခဲ့တဲ့သူအားလံုးကိုမင္းသိေနတာပဲ ဒီေလာက္ၾကီးမူမပ်က္စမ္းပါနဲ့
Marin: လိုခ်င္တယ္
Wu : ေနာက္ဆံုးလမ္းခြဲလက္ေဆာင္လား ေပးမွာေပါ့
အသက္မဲ့ေပမယ့္ စုတ္ခ်က္အားျပင္းတဲ့ အနမ္းတစ္ခုကို စိတ္မပါတစ္ပါနဲ့ ဖန္ဆင္းေပးလိုက္ေတာ့သည္
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yeol : 25 , 26 , 27 ေဟာ ေတြ႕ျပီ ဒီတိုက္ပဲ
ဦးေလး ဦးေလး ဒီတိုက္နံပါတ္ 27 က Wu Yi Fan ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ရဲ့အခန္းကဘယ္မွာလဲဟင္
Arjushi : ဪ သူလား ဒီကတက္သြား 6 လႊာရဲ့ အခန္းနံပါတ္ 0627 ဆိုတာသူ့အခန္းပဲ
Yeol : ေက်းဇူးပဲေနာ္ ဦးေလး
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yeol : ေရာက္ျပီ ဟင္အခန္းတံခါးၾကီးကလည္းပြင့္ေနပါလား ဝင္သြားၾကည့္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား ဒီလိုပဲအျပင္ကေနသူထြက္လာတာကိုရပ္ေစာင့္ေနရင္ေကာင္းမလား ေတာ္ပါျပီ ေနာက္လည္းအလုပ္ကိစၥနဲ့ ခဏခဏေတြ႕ရမယ့္သူေတြပဲ ရင္းႏွီးမႈ႐ိွေအာင္ဝင္သြားၾကည့္ရမယ္ ေနာက္မွသူမ်ားအိမ္ကိုဒီလိုဝင္တာမၾကိဳက္ဘူးဆိုလည္းေတာင္းပန္လိုက္႐ံုေပါ့
Arrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr! ဘာေတြလား? ေန့ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီးမွာ
@ဖတ္လို့ပ်င္းသြားရင္းေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ပထမဆံုးေရးတာမို့နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္
90' bow
TBC...............
