Seni anlatan sabahlar vardı eskiden
Açık çay demlerdim
Üzüm ağaçlarının solgun renklerinden,
Demi dağıldıkça bu ayrılığın
Koyu bir hikaye oluyordun
Yazılıyordun,
Sonbaharda ki bütün çiçeklerin
Baş harflerinden.
Etrafımız akşam kızılı olurdu eskiden
Maviye şarkı söylerdim.
Namelerin içinden
Cımbızla çekerdim.
Adını barındıran
Ve andıran
Bütün çoğul yalnızlıkları.
Sen de biliyorsun
Limanlar hep yalnız taşlarla kalabalık geliyordu bize
Ve dalgaların büyüklüğüne
Neden? Diye soruyorduk
Çocuk oluyorduk
Konuşmadan bakamıyorduk
Birbirimize...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROJARYA (sadece Şiir)
RomanceBir akşamüstü. Şarkılar da beni bulursan Sesini sona kadar aç. Sen hüzünlü yağmurlara. Ben senin mevsimine muhtaç. Yaprak düşmez ise elimden. Satırlarıma sonbahar gibi bak. Sen benim ölü bedenime...
