Büyüme küçüğüm. Büyüme. İnsanlar acımasız, saçma, günahkar... Tozpembe minik hayal dünyan ve kalbin için çok fazla bunlar küçüğüm... Dayanamazsın. Yok olmak istersin. Ama mecbursundur küçüğüm. Yaşamaya... Yaşıyor gibi yapmaya... Anlamazlar seni. Anlamazlar saf duygularını. Anlamazlar melek ruhunu. Bozarlar seni. İlk önce hayallerin saçma gelir. Sonra o saf duyguların. İnsanlardan nefret edersin. Sonra hayattan. Öldürmek istersin melek ruhunu. Acıtır yapamazsın. Neden dersin anlamazsın. Kalırsın hayatın ortasında ölüden farksız ruhunla... Sonra ne geri gelir o hayallerin, ne de o melek ruhun... Kalırsın hayatın ortasında hayat damarındaki keskin, soğuk metalle... Sonra ne geri gelir o mutlu hayatın, ne de sen...
