Pag...
ka...
in...
Ang mga salitang iyon ang ikinabahala nila Aoi-san at Dr. Ono. Sa kanilang harapan, nakaupo at ang parang ang kanyang itsura ay si sadako mula sa horror movie.
"ah...!", confused face ni Dr. Ono.
"oh...", a little bit of surprise yet worried ni Aoi-san.
Nang subukan hawakan ni Dr. Ono ang balikat nito, isang malakas na...
*GROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOWWWWWWWWWWWWWWLLLLLLLLLLL*
ang kanilang narinig. Pinigilan ni Aoi-san ang kanyang sarili na di matawa ng malakas, kaya pinilit niyang maging kalmado sa sitwasyon na ito.
"Mukhang gutom na gutom ka na iha?!", pinag-hain niya nito ng pagkain.
"eh?", still confused.
"Aoi-san, naiintindihan mo po ang kanyang sinabi?"
"Hindi... kundi ang tunog ng kanyang tyan...", nanginginig ang kanyang katawan.
Sa paglapag ng mangkok, chopstick, platito at tsaa sa harapan nito ay nag-umpisang tumuloy ang walay nito.
"Pag...ka...in...", drooling.
"Dai-kun kumuha ka pa ng mga mangkok, kutchara at chopstick para makakain na ang munting bisita...", giggles.
Umalis si Ono-sensei papunta sa kusina para makakuha nang mga mangkok at iba pa. Samantala naiwan si Aiko-san sa kwarto kasama ang munting bisita at lumapit si Aiko-san para ayusin ang buhok nito dahil sa magulo. Habang inaayos niya ito, unti unting nakikita ang mukha niya at ikinagulat niya na...
"Dai-kun pakibilisan mo lang at pakitignan mo ang batang ito...", pag-aalala.
Mabilis bumalik si Dr. Ono kay Aoi-san, bitbit ang mga kasangkapan na inutos sa kanya.
"Anu po..."
Napatingin si Ono-sensei, nagulat at lumapit agad sa munting bisita. Samantala lumayo si Aiko-san para masuri ni Ono-sensei ang kalagayan.
"ok naman siya...", sigh.
"first time ko lang makakita nang ganito..."
"hmmm... dahil sa gutom kaya siya nakakapag-sleep walk ng ganito... pero, mataas pa rin ang lagnat niya..."
"anu ba ang karamdaman niya? Dai-kun?"
