Saving The Ice Prince

CHAPTER FIVE:

Savannah's POV:

"Who's there?" Patay! Tsugi ka na ngayon Savannah! Way to go! Baka anong gawin niya sa akin. Patayin. Gulpihin. Irape. Charot naman ang irape. Hahahahaha! Ang halay naman ng brain ko. Baka nga di ako patulan. Pero excuse me, guys. Maganda ako. M-A-G-A-N-D-A! Sabay flip hair sa isip.

"Why am I not surprised?" Napatingin naman ako kay rooftop guy. Nakita ko siyang nakasandal sa shelf na malapit sa akin. With his infamous cold stare.

"Meooowww~" Napatingin din ako kay kitty na sumunod din pala sa master niya na nakatingin din sa akin ng masama. Di pala. Dalawa silang nakatingin sa akin ng masama. Agad naman akong napatayo sa aking awkward position. Diba natumba ako guys? Kaya awkward talagang maabutan kang ganoon ang position mo.

"H-hello." Sabay wave.

"Don't you dare follow me." Sabay alis naman ni rooftop guy.

"Meoooww~" Sabi ni kitty sabay irap sa akin. T-teka. Walang hiyang pusa! Umirap sa akin! Teka ulit! Alam ng mga pusang umirap? *Iling iling* Wag ka nang magisip ng kung ano-ano Savannah! Hindi umirap ang pusa na yun sayo.

Babalik na sana ako sa upuan ko sa library ng biglang may humablot sa akin. Di ako agad nakapagreact.

"T-teka. Saan mo ko dadalhin?" Napatitig ako sa likod ng kumikidnap sa akin. That headphones. That messy gorgeous black hair. Bakit ako kinakaladkad ng isang Blake Harrison?

"Meooow~" Di ko napansin na sumusunod pala si kitty sa amin na masamang tumititig.

"Oh my gosh girl! Tingnan mo!"

"What the heck? Bakit siya kinakaladkad ng prinsipe ko!?"

"Kibago-bago ang landi-landi!"

"Bagay sila, no?"

"My heart is breaking! May ka hawak kamay na si Baby ko."

Wow! Salamat talaga, guys! Di ko naman masyadong naririnig ang pagbubulungan niyo? Sa inyo na tong Harrison niyo! Isaksak niyo pa sa bag niyo sabay honeymoon kayo! Kairita!

"Pwede ba? Bitawan mo nga ako! Pinagtitinginan tayo, eh." Napatigil bigla siya kaya ang labas ay nauntog ako sa kanyang matigas na likod. "Aray! Ilong ko! Huhuhuhu!" Tinignan ko siya ng masama. "Bakit ka ba tumigil?"

"I hate noisy girls. So you better shut up." Sabay tingin sa akin ng masama. Hindi ko pinansin ang comment niya.

"Bakit mo ba ako kinaladkad?" Tanong ko.

"Follow me." Magaling Mr. Harrison ang sagot mo. Very impressed ako! *rolls eyes*

Wala akong nagawa kundi sumunod sa lalakeng ito. Di ko nalang pinansin ang fan girls niya. Iba talaga ang charisma at charm ng isang ito. Di ko yun maikakaila dahil maski ako rin ay humanga sa tangging kagwapohan niya NOON dahil NGAYON ay TURN OFF na ako sa kanya!

"Saan ba tayo pupunta?"

"................"

"Malayo pa ba?"

"................"

"Blakeeeeeeeeeeee!"

"................"

"Hoy pangit!"

"..............."

Ganoon ha? Sge! Walang pansinan! Tingnan lang natin. Wuahahahahahaha!

"Blake Pangit!" Tawag ko sa kanya sabay talon sa kanyang likod. "Hiyaaaaaaa! Go horsey!"

"What the fuck! Get off me you prick! Do you want to die!?" Natawa naman ako sa sinabi niya.

"Pinansin mo ako sa wakas." Sabay baba sa kanyang likod. He glared at me sabay ayos sa kanyang nagusot na uniform.

"Childish." Sabay talikod sa akin. "Don't you dare run away and follow me, horsey." Sabi niya at nilagay ang kanyang dalawang kamay sa kanyang bulsa.

"Horsey? Diba ikaw ang kabayo? Ako ang sumakay sayo."

"Don't argue with me." Napairap naman ako ng di oras. This guy is so uptight!

Tumigil ako ng tumigil din siya. Kumunot ang noo ko ng mabasa ko sa ibabaw ng double wooden door ang nakasulat na PRINCIPAL'S OFFICE. Oh my gosh!

"Bakit tayo nandito? Maeexpell na ba ako? Wag naman Blake! Bago palang ako dito." Walang hiyang lalake! Umirap lang sa akin. Bakla ba to? Kumatok siya sa pintuan. May bumukas namang isang babae. Nakasuot ito ng black slacks at isang formal blouse.

"Master Blake." Sabay bow nito sa kanya.

"Is Tricia around?" He coldly asked.

"Opo." Sabay give way niya sa aming dalawa para makapasok kami. Maganda ang interior ng office na ito. Modern at makaluma ang motif. Maganda sa mata.

"Tricia." Tawag ni Blake. Agad namang umikot ang swivel chair at ipinakita ang isang napakagandang babae. Ang kinis niya. Napatingin ako sa sarili ko ng wala sa oras. Makinis naman din ako. Pwede na rin.

" Brother." Magkapatid sila? Weh? Di nga? Napatingin naman agad ako sa name plate na naroon sa desk niya.

Ms. Tricia S. Harrison - PRINCIPAL

Magkapatid nga. Grabe! Ganda ng lahi nila.

"Who's this beautiful girl, brother?" Tumayo si Ms. Tricia sabay lapit sa akin. Nang di sumagot si Blake ay ako nalang ang nagpakilala sa aking sarili.

"Savannah Monteverde po."

"Monteverde? Oh! The daughter of Mr. Richmond Monteverde. Very beautiful just like me." Sabay tawa niya ng malakas. Nahihiyang sumabay rin ako.

"Bakit nga pala kayo nandito, hija? Don't tell me you're both dating." Sabay lapad ng ngisi sa aming dalawa. "I really won't mind."

"Stop being so delusional Tricia." Sabat naman ni Blake.

"Ate Tricia, Blake. I'm older than you." Nang nafeel na ni Ms. Tricia na walang balak sumagot ang kapatid niya nagtanong nalang siya ulit. "So, kun di kayo nagdadate. Eh, bakit kayo nandito?"

"I want her." Walang alinlangang sagot niya.

"WHAT!?" Sabay namin ni Ms. Tricia na sigaw sa kanya.

"To be my nanny."

What the actual fuck!

----------------------------------

-amarain