I'm His Lost Girl? (Tijdelijk gestopt)

HFDS 3

Na een paar minuten 'gevlogen' te hebben, val ik neer op de grond. Meteen schieten mijn ogen open. Ik kijk rond en zie bomen het lijkt hier op een oerwoud. Langzaam sta ik open draai een rondje. Zou dit echt zijn? "Waar is het kind?" Hoorde ik achter me. Snel verstopte ik me achter een boom. "Hoe moet ik dat weten, we moeten hem wel snel vinden. Ik heb geen zin een Pan die boos op ons is"zei een andere jongen. Ze liepen verder, langzaam liep ik achteruit en draaide uiteindelijk om. Geen idee waar ik naartoe ren. Ik kijk nog steeds achterom, zo weet ik zeker dat niemand me volgt. Als ik voor me kijk zie ik dat de weg hier stopt, gelukkig zie ik het op tijd en val ik niet meters naar beneden. Geritsel klink achter me, ik draai me snel om en kijk waar het geluid vandaan komt. Langzaam loop ik dichter naar een struikje en zie een jongen er in zitten. "Hallo?"vraag ik voorzichtig. De jongen kijkt op en zie dat hij niet zo oud is. "Pas op! Dadelijk vinden ze ons"riep hij terwijl hij me naar beneden trok.

 "Wie is ze?"fluister ik. "De Lost Boys"zegt hij. Door de struik door zie ik een groep jongens met wapens. "Wat is er aan de hand? Waar ben ik?"vroeg ik. "Je ben in Neverland en dat zijn Lost Boys, de 'slaafjes' van Peter Pan"zegt hij. "Mijn naam is Henry"zegt hij en steekt z'n hand naar me uit. "Linsey"zeg ik en schud z'n hand. "Waarom verstoppen we ons?"vraag ik. "Peter Pan is dit keer niet de 'goeie'"zegt hij. "Echt niet? Ik ken het verhaal en hij is altijd een goeie jongen geweest"zeg ik. Er klinkt weer geritsel en er komen Lost Boys aan. Ze zijn dicht bij. "Nou nu niet"zegt hij. "Daar!"roept een van de Lost Boys en rennen onze kant op. Ik sta op en ren snel weg, natuurlijk neem ik Henry mee. We rennen door het bos, nog steeds met de jongens achter ons aan. Er steken 2 armen uit en trekt ons baar hem toe. Ik wil gillen, maar de jongen legt z'n vinger op m'n mond. Ik kan niet zien hoe hij eruit ziet, hij heeft een kap over z'n hoofd. De Lost Boys rennen langs ons. "Kom, deze kant op"zegt hij en rent weg. Ik kijk Henry aan en hij staat uiteindelijk ook op. Dan doe ik het ook maar. We rennen steeds verder het bos in, de jongen stopt achter een rots, omdat de weg stopt. "We zijn gevangen"zegt hij. "Waarom zoekt Peter naar jou?"vraagt Henry. Hij zet z'n kap af en doet een stukje van z'n sjaal opzei. "Dit is pixiedust, ik heb het van hem gestolen"zegt hij. "Slim van je"zeg ik met een toon. "We moeten hier weg, anders vinden ze ons"zegt de jongen. "We kunnen hier niet weg"zeg ik. "Misschien wel"zegt Henry en trekt het potje van de ketting af. "Het werkt niet"zegt de jongen. "Tuurlijk wel, je moet gewoon geloven"zegt Henry en pakt ons vast. Wanneer we geen grond meer onder onze voeten hebben knijpt hij het flesje kapot en we vliegen. "Wacht, nee. Dit is niet waar"zeg ik alsof ik het droom. "De pixiedust.. Het werkt!"zegt de jongen. Na een tijdje dalen we naar beneden. Ik heb de grond nog nooit zo erg gemist. "Oke, waar moeten we nu heen?"vraagt Henry. "Dat gat niet gebeuren. Henry"zegt de jongen en spuugt zijn naam uit. "Hoe weet je zijn naam?"vraagt ik. "Houd je er buiten, Linsey"zegt hij op de zelfde toon. "Oke, nu is het onze beurt om jou naam te raden"zeg ik. "Hoe wil je dat doen?"vraag Henry. "Peter Pan"zeg ik. Hij kijkt me aan en staart naar me. "Hoe wist je dat?"vraagt Henry. "Gewoon, een gokje"zeg ik. "Goed geraden"zegt hij en klapt in z'n handen. "Wat zal ik met jou gaan doen?"vraag Peter en wijst naar mij. Ik duw hem tegen z'n schouder aan totdat hij tegen een boom aan komt, snel pak ik een mes van hem en houd die voor z'n nek. "Je hebt vuur, ik hou van vuur"zegt hij en haalt z'n wenkbrauwen op. Vanuit m'n ooghoek beweegt er iets. En een paar seconden later vlieg er een pijn langs m'n neus, waardoor ik naar achteren val. "Speel geen spelletjes met me"zegt hij en knielt langs me neer. "Kom maar jongens!"roept hij. Er komen een stuk of 20 jongens tevoorschijn. "Het is speeltijd"zegt hij.