HFDS 14

850 44 1
                                    

Ik kijk twijfelend naar Peter. "Ga je hoog in de lucht vliegen en laat je me dan naar beneden vallen?"vraag ik. "Nee, waarom zou ik?"vraagt hij. Toch pak ik z'n hand vast en binnen een seconden vliegen we, steeds hoger. "Maar waar gaan we heen?"vraag ik. "Dat zie je van zelf"antwoord Peter. Na een paar minuten gevlogen te hebben, zijn we bijna over heen Neverland gevlogen. Wanneer we naar beneden zakken, stoppen we op een rots. Het is volle maan. De licht schijnt op de zee, wat het nog mooier maakt. "Waarom breng je me hier?"vraag ik. "Nou, omdat dit je laatste paar minuten zijn. Wil ik dat je nog een mooie herinnering hebt"zegt Peter en komt naar me toe gelopen. Ik pak z'n hand vast, volgens mij verwachte hij dat niet. "Luister. Ik zal het hier nooit vergeten. Maar ik wil m'n moeder weer eens zien. Misschien duurt het niet lang en ik ben weer terug"zeg ik en kijk hem aan. "Wat ben je van plan?"vraag ik. "Wat bedoel je?" "Die blik herken ik" Ik laat z'n handen los en loop weg. "Kan je me gewoon naar huis brengen?"vraag ik aan hem. Ik draai me om, en Peter staat er niet. Wanneer ik terug draai staat hij recht voor me. "Stop ermee" "Kom, ik breng je terug"zegt hij en pakt m'n hand vast. En we vliegen terug naar het kamp.

I'm His Lost Girl? (Tijdelijk gestopt)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu