I'm His Lost Girl? (Tijdelijk gestopt)

HFDS 6

"Wat doe je?"vraag ik als hij bijna 1 centimeter van me af staat. Ik stap naar hem toe en pak weer z'n dolk en houd die tegen z'n keel aan. Zo duw ik hem tegen de muur aan. "Jij hebt echt iets speciaals"zegt hij en begint te lachen. "Waar is Henry?!"vraag ik. "Hij is bij de jongens"zegt hij en kijkt naar het raam. Ik loop er naartoe en zie dat Henry een kruisboog vast heeft en die naar een appel richt. "Kom, dan gaan we het van dichtbij bekijken"zegt hij en loopt naar buiten. Met een raar gevoel in m'n maag loop ik achter hem aan. Als ik een keer met m'n ogen knipper, is Peter al bij Henry. Hij stond toen net nog voor me! "Linsey kom eens hier!"roept Peter. "Waarom?"vraag ik als ik langzaam naar hem toe ga. "Ga voor Henry staan"zegt hij. "En zet dit op je hoofd"zegt Peter en geeft me een appel. Ik kijk naar Henry en ga langzaam voor hem staan. "Zet het op je hoofd"zegt een jongen. "Laat Linsey het zelf beslissen"zegt Peter en kijkt boos naar de jongen. Nog steeds kijkend naar Henry zet ik de appel op m'n hoofd. Iets in z'n ogen zegt iets. Ook al ken ik hem niet zo lang, vertrouw ik hem. Het is stil, Henry draait z'n hoofd naar Peter en kijkt mij dan weer aan. Hij richt de kruisboog op mij, dit leek wel uren te duren. "Kom op Henry"zeg ik tegen hem. "Je kan het wel"zeg ik erachteraan. Hij knikte, haalde diep adem. Ik zag z'n vinger bewegen op de trekker. Ik probeerde m'n ogen open te houden en geen angst te laten zien. Maar wanneer ik de knik hoorde deed ik m'n ogen dicht.

Na een paar seconden heb ik niks gevoelt, de appel hoorde ik ook niet vallen. Wanneer ik m'n ogen open doe en de appel van m'n hoofd wil pakken, zie ik dat Peter de pijl in z'n handen heeft. "Hoe.. Wat.. Hoe heb je dat kunnen doen?"vraag ik. "Dat heet magie"zegt hij en richt z'n reactie op Henry. Wanneer hij de pijl boos op de grond gooit en met grote passen naar Henry loopt. Weet ik niet wat en waarom ik het doe. Ik neem ook grote passen en ga voor Henry staan. "Wat doe je?"vraagt Henry. "Ik heb geen idee"zeg ik zachtjes. Blijkbaar hoorde Peter het, want hij lachte. "Weet je Linsey, je bent echt dapper. Eerst zet je een richtdoel op je hoofd, voor iemand die niet weet hoe hij met zo'n ding om moet gaan, en nu sta je tussen mij en... Iemand waar ik even mee wil praten"zegt hij, waarom verbeterde hij zich? "Kom je even mee, Henry?"vraagt hij en slaat een arm om Henry heen.

Wanneer ze achter de grote bladeren verdwijnen, ben ik niet van plan om hier te blijven zitten. Ten eerste, ik vind de Lost Boys een beetje eng, en ten tweede, dadelijk doet Peter Henry iets aan, hij is de enige die ik vertrouw. Langzaam draai ik me om, en kijk of niemand op me let. Voorzichtig ga ik de zelfde weg als Peter en Henry.