Fall For Him

Chapter 7 - Unexpectedly

--
Really, I can't understand Jb. Di naman siya ganyan dati ah. He's really acting weird these past few days. Bumalik na lang ako sa upuan ko at niyaya muna na lumabas ang mga bestfriends ko.

JB'S POV

Sh*t! Ano ba yung nangyayari saken? Tsk.kahit ako di ko na maintindihan yung sarili ko eh. Naaabnormal na ba ako? -_-

Malamang, abnormal na ako. Nagkagusto kasi ako sa isa ding abnormal eh. =_=

Matagal na kaming magkakilala ni Sofia. As in sobrang tagal na. Simula bata pa lang kami ay palagi na kaming pinagsasama ng mga magulang namin. Ewan ko ba sakanila. -_-

I really find Sofia so.....  weird? Minsan kasi masaya siya, pero minsan naman para siyang may SM... SARILING MUNDO. =_= Bipolar in short. Ayoko sa mga katulad niya. Ewan ko ba't nag-iba ngayon. Di ko kasi magets yung mga trip niya. Kaya kahit pinipilit ako nina mommy na lapitan siya para kaibiganin ay umaayaw ako. Napapagalitan nga ako minsan eh. Tss

One day nalaman ko na may boyfriend na pala siya. Huh! Akalain niyo yun? May pumatol pa pala sakanya? Joke. Haha! Ako nga natamaan eh. Pero no doubt naman kasi. maganda naman talaga si Sofia. Matalino na at uhhh... ok. Sige, mabait siya. Mahinhin, talented, sweet atsaka..... teka? Ba't ko ba iniisa-isa? Tss. Ok naman talaga siya eh basta wag lang siya sumpungin. k. Enough of that. -_-

Ang complicated nga nang kanilang love story eh. I wonder kung pano nila ito nalagpasan. Kaya nga I was shocked when I heard about the news na hiwalay na daw sila ni Kurt.

I can still remember the day when I saw her at the park. Mugtong-mugto na yung mga mata niya pero patuloy padin siyang umiiyak. I don't know pero suddenly I have this feeling of being hurt. Naramdaman ko na lang na parang gusto ko siyang protektahan. At ayoko siyang makita na umiiyak. Nasasaktan ako. That feeling na parang gustong-gusto ko siyang lapitan at yakapin ng mahigpit? Iparamdam, sabihin sakanya na 'hey. Andito pa ako. Tahan na.'

And since that day, hindi na siya umalis sa isipan ko. Kaya yung ginawa ko, nag send ako ng friend request sakanya sa facebook. And unfortunately, hindi niya ito in'accept. Di ko naman kasi siya masisisi.

Malamang, di niya inexpect yun. Di naman kasi kami nagpapansinan eh kung hindi lang dahil sa school projects. At never din ako nag attempt na lapitan or kausapin siya just for nothing. Kaya suplado at snobber ang tingin niya saken.

Actually, di lang pala siya ang nagsasabi nun. pati sila. Lahat sila. Pero di naman talaga ako ganun eh. Sadyang di ko lang talaga feel na makipag-usap at sumabay sa iba. Maliban na lang kung talagang importante yung pag-uusapan.

Kaya one day nung nagkaroon ako ng chance ay niyaya ko sina mommy na pumunta kina Sofia. And as expected, nagulat sila. Kaya sinabi ko sakanila yung naramdaman ko. Kahit naman kasi sobrang ilap ko sa iba, pagdating sa mga magulang ko ay sobrang open naman ako.

Pagdating namin sakanila ay sakto din ng pag-uwi ni Tita. Inasar nila ako nung bumaba na si Sofia, kaya nagpunta na lang ako sa labas. Sa poolside specifically. And that day, ay kamuntik naman siyang malunod. Tsk. Eh bakit naman kasi siya sumunod eh. Pwede naman niya akong tawagin sa malayo. Psh. I don't what to act kung andyan siya. Kaya I prefer to stay quiet and a loop with her. That time, nilagpasan ko lang siya matapos sabihin ang salitang 'k'. I don't want to look tense sa harap niya. Kaya di ko na siya hinintay. Nagtaka ako kung ba't di pa siya sumusunod kaya di paman sabihin ni Daddy ay binalikan ko siya.

Paggising niya ay pinatawag niya ako at nagpasalamat. I remain to look and stay calm and Emotionless. Pero ewan ko ba kung ba't biglang nasabi ko sakanya yung ganung bagay.

And kaninang umaga ay sinadya kong puntahan siya sakanila. Dinahilan ko lang si mommy. Ang totoo niyan gusto ko lang siyang isabay papuntang school. Alam ko naman kasi na ipagkakatiwala nina Kuya Sync at Sam si Sofia sakin eh.

Nung nasa sasakyan na kami ay ramdam na ramdam ko yung awkwardness and silence. Kaya inutusan ko na lang siya na buksan yung radio.

Sobrang good timing ng kanta kaya sinabayan ko ito. Di ko inexpect na maririnig niya yun kasi mahina lang yung pagkakanta ko.

Kinulit niya nga ako na sumali daw sa isang singing club sa school. Pero ayaw ko talaga eh. Kontento na ako sa pagiging Vice President ng school. Ok na ako dun. Atleast, less responsibilities, yun lang yung po'problemahin ko. Medjo gumaan na din yung atmosphere between samin kaya nakuha ko na magbiro at asarin siya. Haha! Ang cute niya nga eh. Lalo na pag naaasar. Haha. Kaya siopao yung tawag ko sakanya, dahil ang taba taba kasi ng pisnge niya. Bilog na bilog. Ang sarap kurutin. Haha.

I find myself walking papunta sakanilang classroom. Narinig ko na rin yung balita na may nakakita daw samin kanina sa parking lot. Tss. Ba't pati yung big deal para sakanila? Haay! Mga chismosa =_=

Wala na akong ibang nasabi sakanya kundi ang ihahatid ko siya mamayang uwian. Potek naman oh. Tsk. Gusto ko sana siyang yayain mamaya eh. A date actually, kaso ang torpe ko. Tae. Nahihiya ako. Tsk. Baka mamaya lumayo yan. Imbes na makakasama ko pa siya ay hindi na. Malamang, mabibigla yun pag nagkataon.

Naiinis ako sa sarili ko. Sobra. Dahil sa marami akong panahon na sinayang para makasama siya. Eh hindi ko naman kasi inexpect na ma fafall ako sakanya.

Yeahh. I admit. I think I'm falling in love on her. I know it's weird. Pati nga ako na we'weirduhan narin sa sarili ko eh. Wala naman siyang ginagawa, to think na di naman kami nagkakasama at nag uusap ng matagal, maliban na lang syempre kung may mga meeting. Pero di ko talaga ma gets yung puso ko eh. Bigla na lang na tumibok para sa kanya. psh ×_×

And yeah. Unexpectedly, Na fall ako sakanya. At kaya kong gawing lahat. Lahat lahat para mapansin at mahalin din niya ako. Sana bigyan ako ng Diyos ng maraming lakas at confidence para masabi ko yun at maipakita sakanya. Balang araw.

I'll court her. I'll ask her a date. But not now. Kukuha muna ako ng buwelo upang sabihin sa kanya na mahal ko siya. :)