May isang bata na ulila sa kanyang ama.Siya lng ang "only child" .
UNANG ARAW NG TRY OUT....
Zero:Mom,kinakabahan po ako
Mom:bakit naman anak?
Zero:baka po kasi di ako makapasok sa try out kasi magagaling tumugtog ang mga kasama ko.
Mom:huwag mo yan isa-isip.Kakayanin mo yan,tiwala lng sa sarili.May tiwala ako sayo.Kaya mo yan.
Zero:pero ma,kinakabahan ako at parang ayaw ko na muna mag try out ngayon.
Mom:sige, pag isipan mo munang mabuti sabagay,apat na araw naman ang try outs.
Zero:ok po.
Habang nagbabyahe pauwi...nahalata ng kanyang ina si Zero.
Mom:ok ka lang anak?parang kanina ka pang malayo ang isip at walang kibo.
Zero:ayos lng po ako,iniisip ko lang kung ano na ang gagawin ko bukas.hindi ko na alam kung paano.
Mom:yun lng ba?wala ka nang iniisip na gumugulo sa iyong isipan?
Zero:(tahimik)*biglang tumulo ang luha
Mom:O,bakit ka naluha?
Zero:namimis ko na si tatay.sana makarating man lng sya sa try outs ko para makita nya kung ano na ako ngayon.
Mom:lagi kang na sa puso ng iyong daddy.
Zero: (umiiyak)
Pag dating sa kanilang bahay
dumiretso kaagad si Zero sa kanyang kwarto.At humihiling sa mga bituin.
Zero:sana makabalik na si daddy dito para makita ko na sya.
Halos 2years na nya hindi nakikita ang kanyan daddy.
Biglang pumasok ang mom nya sa kwarto nya at kinausap sya ng kanyang mom.
Mom:anak,parehas tayo ng nararamdaman.Namimis ko na rin ang sweetie ko(daddy).Kaya huwag ka nang malungkot pag iipunan yon ng daddy mo.
Zero:ok po ma,salamat po
Mom:sige..dinner na muna tayo
Habang kumakain tumawag ang kanyang ama..
Mom:hello?..Sweetie!!!
Zero:si dad!!!
Mom:musta ka na dyan?makakauwi ka ba dito?ok ba ang bagong trabaho mo?
Zero:mom ako naman po.
Mom:heto sige..kayo naman mag usap.
phone*tut tut tut*(ibinaba na ng kanyang ama ang telepono)
Zero:dad!!dad!!daaaaddd!!!
Mom: anak,mahal kasi ang bayad doon sa pagtawag overseas.
Zero:pero mom,hindi ko pa siya nakakausap.marami akong gustong I-tanong at isasabi sa kanya.
Mom:tatawag nalang ulit yun.Kapag tumawag ang iyong daddy ibibigay ko kaagad ang telepono sa iyo.
Zero:ok po.(malungkot)sayang kasi yung pagkakataon..
Umakyat na si Zero sa kanyang kwarto para matulog at upang dumating na ang bagong umaga.
Umaasa pa rin sya na matutupad ang kanyang hiling at mga dasal.
Abangan ang susunod..TY
Orayt!!@
