Papatya Kokulu Kadınlar (Çiçek Kokulu Kadınlar Serisi-1)

~Giriş~

Yavaşça yürüdü ve mezar taşının önünde durdu adam. Omuzları herzamanki gibi dik ,duruşu heybetliydi. Lâkin mezar taşındaki ismi görünce sert bir rüzgârda savrulan yaprak gibi sarsıldı. Ceren ATIL. Kaşları acıyla büzülürken omuzları düştü. Canının acısıyla fısıldadı. "Özlüyorum." Sonra aklına geldi papatya kokulu sevgilisinin ona armağan ettiği dizeler. Bir kere daha fısıldadı "Ölüyorum." Sanki kalbini söküp almışlardı. Tarif edemiyordu acısını. Kaynar sular boşalıyordu teninden aşağıya. En çok da sol yanını yakıyordu. Nefes alamıyordu adam. Ağır adımlarla yaklaştı mezara. Doğru ya mezardı bu önünde duran. Karısının mezarı. Mezarın yanı başında durduğunda artık gücü tükendi adamın. Dizlerinin üzerine çöktü. Gözlerinden yaşlar dökülürken lanet etti bu hayata. Annesini ve babasını küçücük yaşta kaybetmişti. Tam yaralarını sevdiği kadınla saracakken onu da almıştı kader. Yanından gelen hıçkırık sesiyle hızla o tarafa döndü. Minik kızı Aşk ağlıyordu. Annesinin kopyasıydı adeta. "Baba..." dedi cılız sesiyle "Ben annemi çok özledim." Dedi Aşk. Annesi gibi papatya kokan kızı...