[Thara's POV]
"One more please!" sigaw ko dun sa bartender.
Andito ako ngayon sa Bar na lagi naming pinagtatambayan ng mga kaibigan ko. Pero ngayon, ako lang mag-isa.
"Pero ma'am, lasing na po kayo ee." -bartender.
Tsk. Sumasagot pa eh. Pakialamero.
"Pag sinabi kong isa pa, isa pa. Tsaka, pwede ba? Huwag kang mangielam ha? Huwag mo akong pakialaman." sigaw ko sa kanya.
"S-sorry ma'am."
Fvck! Lagi na lang akong pinapakealaman ng kahit sino.I hate them. I hate my parents. Minsan na nga lang silang magpapaka-magulang saken, ganito pa.
-Flashback-
"Honey, can we talk to you?" Tanong sakin ng mommy ko habang nasa likod nya ang daddy ko.
"About what?" Walang ganang tanong ko.
"Here, sit down first." -mom
"Mom, diretsuhin nyo na po ako. Marami pa akong gagawin." -ako
"Ipapakasal ka namin sa anak ng business partner namin." Sabi ng dad ko. Grabe! Diniretso nga ako. Tsk.
"What? Kasal? Nah! Di ako papayag." tatalikod na sana ako ng magsalita ang mommy ko.
"Please, Honey?" -mom. Yan yung kahinaan ko ee, yang letseng 'please' na yan.
"I'm sorry mom. Pero sana ako naman yung intindihin nyo. Ayokong magpakasal. Sana naman maintindihan nyo yon." naiiyak kong sabi sa kanila. Sh*t. I hate these.
"Shey, pag sinabi kong magpapakasal ka. Magpapakasal ka. Sundin mo kami." Ma-awtoridad na sabi ni dad. This time, kumawala na lahat ng luha ko. At sumabog na ako sa galit at sakit na nararamdaman ko.
"Ganyan naman kayo lagi eh. Lagi ko kayong susundin. Gusto nyo sa lahat ng bagay, nasusunod kayo. Paano naman ako, dad? Wala ba akong karapatang magdesisyon? All my life, lahat ng gusto nyo, sinusunod ko kahit na ayaw ko. Para lang matuwa kayo sakin. Pero lahat ng iyon, balewala sa inyo. Minsan na nga lang kayo magpakamagulang saken, ganito pa? Sana di na lang kayo ang naging magulang ko!" *Pak*
"Sumusobra ka na! Ang lakas ng loob mong sumagot samin. Yan ba ang natututunan mo sa mga kaibigan mo? You do not respect us, young lady!"
"Respect? Lagi kong binibigay sa inyo yan. Pero sa akin, di nyo maibigay. Tsaka yung mga kaibigan ko? Sila lang naman yung nandyan para sa akin, tuwing may problema ako, tuwing umiiyak ako. Sila lang ang nasasandalan ko. Dahil wala kayo. Dahil walang magulang ang nasa tabi ko."
Tumalikod na ako at nagsimulang maglakad palabas ng mansion.
"Honey, where are you going?" Habol na tanong sakin ni mom.
"I don't know." At nagsimula na ulet akong maglakad.Sumakay agad ako sa kotse ko at tiningnan ko ang sarili ko sa salamin.Sh*t! Namumula pa rin yung pisngi ko na sinampal ni dad. I hate my dad. I hate my mom. I hate them. I really do.
-End of Flashback-
Tinawagan ko ang bestfriend ko na si Via at sinabi ko na samahan nya akong uminom.
"Bestie! Ohmyghad! What happened to your cheek? Sinong sumampal sayo? Sabihin mo saken. Kakalbuhin ko." bungad nya sakin.
"My dad." walang gana kong sagot.
"Ow? Si uncle? Haha. Baket ka nya sinampal?" -siyaAt ayun nga, I tell her the whole story. And I'm started to cry again.
---
"So paano ka ngayon bestie?" tanong nya saken. Kahit ako, di ko alam ee.
"I don't know. I don't want to go home because I know na pipilitin pa rin nila ako na ipakasal sa hindi ko naman kilala." -ako
"So saan ka ngayon matutulog?" nag-aalalang tanong saken ni Via.
"If I'll stay at my condo, I know na dun nila ako unang pupuntahan. I don't wanna see them."
"Hhmm bestie? What if,dun ka muna sa condo ko. Tutal, dun muna ako sa mansion nakatira. So, wala namang nagamit ng condo ko. So, if it's okay with you? Dun ka muna." she smiled at me after she said that. I smiled at her too.
"Really? Okay lang ba sayo yun? I'm sorry bes, pati ikaw naiistorbo ko na."
"Nah! It's okay. What are friends are for, right?"
"Yeah. I'm so thankful that you're my bestfriend. Thank you for always being there for me."
"Hays. Too much drama bestie. Iwan mo muna si Shey na umiiyak at ilabas mo na si Thara na matapang. Ipakita mo sa kanila ang tunay na Thara Shey Sumalde."
"You're right, bestie."
----------
-kittymylabz
