Bedell

Ceza

Hala şaşkındım.Kayra gözlerini kapatmış ve beni öpmeğe devam ediyordu. Bir an kendimi geri attım. Ve hızlıca bir ağacın yanına koştum. Ve tekrar kustum. Kayra da arkamdan gelmişti.

"Git!" dedim. Bunları görmesini istemiyordum. Elimi ağaçtan çektim.
"Lütfen git." dedim yalvararak ama o beni dinlemiyordu. Bana daha da yaklaştı. Tam yanıma geldiğinde tekrar kustum. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Ve bir an dengemi kaybettim ve yere yığılacakken belim de bir el hissettim. Yarı baygın gibiydim. Gözlerim tam kestiremese de açıktı. Kayra beni kucaklamış arabaya götürüyordu.Beni arabaya yatırdı. Hiçbirşey söylemiyordu. Sadece hareket ediyordu. Bir an elime düşen şeye baktım. Kan'dı burnum kanıyordu. Kayra bana baktı. Kendi mi her an gidecekmiş gibi hissediyordum. Kayra hemen arabayı durdurdu. Ve beni dışarı çıkardı.
Peçete'iyi burnuma tutuyordu.

"Neden konuş muyorsun?"dedim.

Cevap vermedi burnuma peçeteleri tıkamaya devam etti. Ve kanı durdurdu.

"Biraz nefes al ondan sonra hastaneye gidelim."dedi.

"Hastaneye gerek yok. İyiyim ben."dedim ayağı kalktım. Oda kalktı ve ceketini çıkarıp üstüme sardı. Hemen ceketi çekip karnına koydum.

"Senin ceketine ihtiyacım yok benim.!" dedim sinirle.Gerçekten soğukdu ve üşüyordum.Ama onun ceketini alacak değilim.

" İhtiyacın varmı diye sormadım, al şunu."dedi ve ceketi tekrar sardı.

"Her zamanki gibi fikirlerimi önemsemiyorsun."dedim ve arabaya zar zor gittim.
O da bindi ve eve gitmek yerine hastane yolunu tercih etti.

" İyiyim dedim neden hastane'ye gidiyoruz."dedim.

"İyi değilsin bu aralar çok kusuyorsun." dedi. Bir dakika o benim kustuğumu nerden biliyordu ki?!

"Sen nerden biliyorsun bunu?" dedim.

"Ben seninle ilgili herşeyi bilirim."dedi. Ve beni sinirlendirmeyi başarmıştı.Bunları bilmesi imkansız dı evde kim söyleyecekki bunları.

"Bilemezsin"dedim boğuk bir sesle kahretsin ki benimle ilgili herşeyi bilemez. Ondan hem nefret ediyor hem de bilmediğim duyguları yaşıyordum. Onu özledim mi hic bir fikrim yoktu. Ona neden böyle davranıyordum ki hatta ben burda ne yapıyordum.

"Durdur arabayı!"dedim. Beni tınlamayarak devam etti.

"Sana hemen arabayı durdur dedim!"dedim ve durmasıyla cama kapaklanmam bir olmuştu. Başımı cama çarptıktan sonra acıyla kafamı tuttum. Kayra'nın pekte umrunda değil gibiydi. Yola bakıyor du öküz işte!

"Durduk işte ne istiyorsun?"dedi. Ve bana döndü. Dikkatlice kafama bakıyordu.

"Ne!"dedim ve Kayra elini vurduğum yere getirdi. Ne yapmaya çalışıyordu bu dokunduğu yerler alev almaya başlamıştı. Sinirle elini ittim. Yüzüme bakıyordu öyle bön bön odun!

"Kafan şişmiş aynaya baksan iyi olacak."dedi ve hemen arabanın güneşliğini açıp aynayı açtım. Kafam şişmişti. Kahretsin zaten zonkluyordu. Yüzüme baktığımda perişan görünüyordum makyajım akmıştı. Hemen çantamdan peçete alıp akmış makyajımı sildim. Kayra yaptığım her hareketimi izliyordu. Ne dercesine yüzüne baktım. Sırıttı ve önüne döndü. Allahım bu kadar güzel gülmesi normalmiydi. Off Şafak ne saçmalıyorsun kendine gel artık ondan uzak durmam lazım!

"Eee dur dedin durduk?"dedi. Bende cevap vermeden kapıyı açmaya yeltendim ama anımda kapıyı kilitledi. Kahretsin neden açılmıyor şu lanet olası kapı?

"Ne yaptığını zannediyorsun? Aç kapıyı hemen!!"dedim ve güldü.

"Yapmam gerekeni yapıyorum küçük hanım"dedi ve arabayı çalıştırdı. Beni deli etmeye çalışıyor pislik canımı yakıyor ama haberi yok.Sinirlerim son aşamalardaydı ki artık patladım.