Asla Yalnız Kalmayacağım

4.Bölüm

Uyandığımda herkes ayaktaydı. "Kaçıncı derse gireceğiz" diye sordum. Beni duyanlar 3 dedi. Kalkıp lavaboya gidip saçımı,başımı düzelttikden sonra sınıfa geri döndüm. Koridorda biraz kızlarla laflamayı düşündüm ve yanlarına gittim. 2-3 dakika sonra işte yine orda allahım resmen büyüleyici, herşeyiyle beni etkiliyor. Uzun boyu, kasları, bembeyaz ve pürüzsüz teni, simsiyah saçları dikkat çekici gözleri.... Bu çocuk tam anlamıyla hayalimdeki prensdi. Ve işte bu tarafa doğru yaklaşıyor allahım ne yapacağım ben şimdi, sakin ol Su nefes al ve normal davran.
-Selam kızlar!
-Selam dedik hep bir ağızdan.
-Nasılsınız?
" Herkes o anki ruh hali ile cevap verdi.
-İyi
-İdare eder
-Matematik öncesi nasıl olmamı bekliyorsun ;-)
Gülüştük. Evet sıra bana gelmişti. "Her zaman ki gibi uykulu" dedim bana bakıp güldü.
-2 ders boyunca uyudun, yoksa sen geceleri uyumuyor musun? Dedi.
Nerden biliyordu 2 ders boyunca uyuduğumu şaşkınlıkla ona bakakaldım. Ceren'in beni dürtmesiyle kendime geldim.
Gülerek "Tabi ki de hayır" dedim.
Güldü. " Sonra görüşürüz" diyip gitti.
Az önce heyecandan ölecektim galiba. Bu çocuk nerden biliyordu benim uyuduğumu, ve neden ilgileniyordu?? Cevapsız sorularla yine başbaşaydım. Ah evet matematik öğretmenimiz de geldi. Ne kadar güzel değilmi? Matematik den nefret ediyorum. Benim burda ne işim var ya? Kim buldu bu dersi uf!! Hoca tahta da soru çözmeye başlayınca içimden bir oh çektim bu hocanın en sevdiğim yönü hiç kasmamasıydı. Öğrenci yaparsa yapar yapmazsa da kendine der geçer. İyi ve babacandır severim yani. Ders çabuk geçmişti. Cerenle çıkıp dolaştık biraz. "Kanka sana bişey sorcam"
- Sor bakalım
- Barış dan hoşlanıyor musun?
Of ya ben ne diycem şimdi? Yapma bunu Ceren ya!
-Neden sordun?
-Onu görünce garipleşiyorsun
- Çok mu belli?
-Evet
- Bilmiyorum ama galiba evet hoşlanıyorum.
- Hımmm konuşsana o zaman.
- O kadar kolay değil o canım.
Zilin çalması ile birlikde sınıfa yöneldik. Barış ile aynı koridor da idi sınıflarımız. Koridora girdiğimizde işte tam karşımda arkadaşları ile konuşuyordu bi an yanında ki arkadaşının onu dürttüğünü gördüm bu tarafa doğru baktı hemen yan tarafıma baktım Barış ile aynı sınıfta olan bi kaç kız. Ah çok güzel hiç şansım yok. Sınıfın kapısının önüne geldik tam sınıfa girerken birisi Su diye bağırdı koridorun ucuna doğru baktım keşke bakmasaydım. Bu da Can beni seviyormuş.
-Efendim Can
- Nasılsın?
-İyiyim Can ne oldu neden geldin?
Bu arada göz ucuyla Barış'a baktım bizi izliyordu.
-Çıkışta bişeyler yapalım mı?
O ara yanımıza Barışın arkadaşı Doğukan geldi. İkimizde ona döndük.
-Naber Can?
-İyi sen?
-Eyvallah hayırdır bu katta ne işin var?
-Hiç Su'yun yanına geldim?
-Hımmm özel bi durum mu?
-Biraz
Doğukan bana dönerek "Sen nasılsın Su " dedi.
-İyi Doğukan sen?
-İyiyim bi sorun olursa hemen şu sınıftayım bil istedim.
Can hemen lafa girerek "Beni de bulabilirsin istediğin zaman. "
-Teşekkür ederim ama gerek olacağını sanmıyorum. Neyse sonra görüşürüz ben sınıfa girsem iyi olacak, dedim. İkiside kafa sallayarak gitti. Sınıfa girmeden Barışların sınıfına baktım. Barış bana bakarak gülümsedi. Çok da güzel gülüyordu. Sınıfa girdim son dersdi. Zilin çalması ile birlikde hemen dışarı fırladım." Ve işte özgürlüğüm!!"dedim. Sanırım biraz fazla bağırdım ki Barış ve grubu gülerek bana kesinlikle haklısın gibi kelimeler söylediler.
-Kızardım!!!
Güldüler tam Barış bişey diyecekti ki Can geldi ve yine aynı soruyu sordu bende "Hayır gitmem gerek" dedim. "Görüşürüz " dedim ve yürümeye devam ettim. Sonunda kendimi bahçeye atabilmiştim. Servisime gittim hemen. Herkes geldikten sonra müzik eşliğinde ki yolculuğumuz başladı 15 dakikalık da olsa güzeldi. Yurda gelir gelmez üzerimi değiştirip kendimi yatağıma attım. Düşünmeye ihtiyacım vardı.Barış mı engel oluyordu yoksa Can'a? Bu soruları nasıl çözüme ulaştıracaktım ben neyse Feza gelsin herşeyi konuşuruz o illaki fikir üretirdi. Bunu bilmek beni biraz rahatlattı ve bu rahatlık eşliğinde kulağıma kulaklığımı taktım ve Mabel Matiz'den Yaşım Çocuğu dinlemeye başladım...