...της Αμαρτίας... (Mismatched Couples - Book two)

1- Ο Δεκάλογος ενός Εραστή...

Μπήκα στο πρώτο βιβλιοπωλείο που συνάντησα στην καινούργια μου γειτονιά... λάτρης του καλού βιβλίου και των ρομαντικών ιστοριών πάντα αναζητούσα κάτι όμορφο στις νέες κυκλοφορίες... Είχα μαζέψει τα μαλλιά μου μια κοτσίδα ενώ φόρεσα τα γυαλιά μου με το σκούρο μπλε σκελετό ώστε να αφοσιωθώ πλήρως σε αυτήν την αναζήτηση... Ώρες ατελείωτες μπορούσα να περάσω σε τέτοιους χώρους.. να γίνομαι ένα με τις ηρωίδες... να νιώθω τον πόνο και τον έρωτα ταυτόχρονα... γιατί ήμουν βέβαια πλέον μέσα από τα μαθήματα ζωής πως ο έρωτας πονούσε...

Το μάτι μου έπεσε σε μια στοίβα με διάφορα έργα... στις νέες κυκλοφορίες δεν βρήκα κάτι που να με ενθουσιάζει άλλωστε... Κράτησα προσεχτικά τα βιβλία στο χέρι μου ενώ διάβαζα τόσο τη μίνι εισαγωγή στο εξώφυλλο αλλά ξεφύλλιζα και μερικές σελίδες μέσα για να μπω στο πνεύμα του έργου... Σε κάποια φάση πρόσεξα ένα βιβλίο με έντονο βυσσινί εξώφυλλό... ελάχιστες σειρές στην περιγραφή σαν να ήθελε ο συγγραφέας να σε οδηγήσει κάπου μύστηρια, παρακινώντας την περιέργεια στο ζουμί της ιστορίας. Δεν άντεξα το ξεφύλλισα... ο τίτλος... Ο Δεκάλογος ενός Εραστή... με έντονα χρυσά γράμματα... ο τίτλος από μόνος του σε οδηγεί σε ερωτικά μονοπάτια... σκέφτηκα... δεν γνώριζα εάν αυτά τα μονοπάτια είχαν καθόλου ρομαντικό στοιχείο αλλά επέλεξα να δοκιμάσω μερικές παραγράφους...

Χτύπησα το κουδούνι επίμονα... κοίταξα γύρω μου... δεν κυκλοφορούσε ψυχή έξω... η δυνατή βροχή απέτρεψε πολλούς από μια βραδινή βόλτα... Τα μαλλιά μου ήταν βρεγμένα... όπως μου ζήτησε άφησα το αυτοκίνητο λίγο πιο κάτω... Περίμενα να μου ανοίξει... με περίμενε άλλωστε δική της ήταν η ιδέα να βρεθούμε πάλι... Ήμουν έτοιμος να παραβώ τους κανόνες που είχα θέσει εδώ και καιρό για χάρη της... ειδικά τον νούμερο ένα... Ποτέ με την ίδια γυναίκα παραπάνω από μια φορά... Ήταν μια εντυπωσιακή γυναίκα όμως και ναι δεν μπορούσα να αρνηθώ θα με περνούσαν για μαλάκα εντελώς... ίσως παραβώ και τον δεύτερο κανόνα... Κάνεις τα χατίρια σε μια γυναίκα μόνο για λίγο... μέχρι να τη γλυκάνεις....

Μια κοκκινομάλλα εμφανίστηκε μπροστά μου... την προηγούμενη φορά είχε καστανό μαλλί... πάντα προσέχω τις λεπτομέρειες και πάντα θυμάμαι πρόσωπα...

"Δεν άργησα όπως βλέπεις..." της είπα ενώ σκούπισα τα νερά από το μέτωπο... στο χέρι μου είχα μια σακούλα..

Εκείνη δάγκωσε τα χείλη της... "Σε περίμενα μωρό μου... είσαι ένα λεπτό αργοπορημένος.." απάντησε ενώ ξεκούμπωσε τη σατέν λευκή ρόμπα της...