Özleniyor geçmiş, eskisede. Özleniyor kişiler derin yaralar bıraksada. Tam mutlu olmuşken geliverir aklına oturduğun bank, dinlediğin şarkı, baktığın manzara, yürüdüğün yollar. İçin acır ufaktan önce kalbine bir sızı girer ciğerine kadar iner sızlatır. Gözünden iki damla yaş düşer çaresizlikten, elini uzattığında tutan kimsenin olmamasından. Özlemek başlı başına bi çaresizliktir, kocaman bi boşluk.
Her defasında aynı boşluğa düşüyorum elimden tutan, geceleri hıçkıra hıçkıra ağlayışlarımı duyan kimse yok. Ne acı tek başınasın aklındaki ve sen
