Cassie's POV
3 weeks na rin mula nung aksidente. 3 weeks na rin nang pakiusapan ako ng Mama nya na layuan ko muna sya at bigyan sya ng space.
Simula nung makalabas ako sa hospital ay hindi ako mapakali. Kating- kati na akong makita sya.
I was so depressed nung nagising ako at wala sya sa tabi ko. I was mad na hindi manlang sya dumalaw sa akin while i was at the hospital but still i miss him.
FLASHBACK
"Anak anak . Oh my God anak..mommy's here". Rinig kong sabi ng mommy ko habang minumulat ko ang mata ko.
"Drew.." usal ko at dahan dahang lumiwanag ang paligid ko and i saw my dad,mom,ate lea and nikki. They're crying but at the same time smiling at me..but why?
"Anak naaksidente ka tatlong araw kang hindi nagising ,i thought we're gonna lose you baby, buti na lang at hindi ka gaano napuruhan, it was a miracle", sabi ng daddy ko while holding my hand. So nasa ospital pala ako.
"Im gonna call the doctor tita", sabi ni nikki, my bestfriend .
"May masakit ba anak?? Anung masakit sayo? Oh my God anak are you okay?." sunod sunod na tanong ni mommy.
I felt a tear in my cheeks when i realized that he was'nt here.
"Where's drew mom??dad??..ate??" Nagpapalit palit ako ng tingin sa kanilang tatlo.
Hindi sila nagsalita.
"Dad?mom?" Huminga ng malalim ang ama ko na para bang may sasabihing hindi ko magugustuhan.
I stiffened ng bumuka ang bibig nya at.."hindi pa sya dumadalaw anak. I'm sorry. We tried calling him pero di namin sya macontact".
What??what is happening?? What happened?i tried to remember everything.
Masakit sa ulo but i need to. I cried when i remembered na nakipagbreak pala ako sa kanya bago pa ako naaksidente."oh my god" usal ko. I need to see him. Is it too late?? Wala na ba syang pakialam sa akin? He hates me..i cried loud.. and hard enough na nagdulot ng pagkataranta ng parents ko "Cassie ba.. bakit??..mom!dad!" Sigaw ng ate ko.
and then the doctor came and injected me with something.. that made me sleepy.
END OF THE FLASHBACK
I miss him so much at desidido na akong puntahan sya.
I just want to see him.
"Sigurado ka bang pupuntahan mo na sya?" Tumango lang ako kay nikki. "You know naman na ni anino ng lalakeng yan ay hindi manlang dumalaw sayo sa ospital", medyo galit nyang sabi. Hindi ko rin naman sya masisisi maski ako nagalit din. But I guess if you really love the person you would understand that maybe he has reasons.
"Alam ko naman that's why i wanna see him..i wann say sorry. i wanna tell him everything and I want to talk to him, i want to.. i need to niks and you promised na sasamahan mo ako", sabi ko.
"Okay okay. Sasamahan naman kita eh. I just wanna know if you are ready.."
"Oo ready na ako", tanging sagot ko.
"Eh di cge. Ubusin mo na yan at para makaalis na tayo"sabi nya.I just smiled at her at sumubo na ng breakfast ko.
"Mhm ang sarap talaga ng luto ni ate.Namiss ko to. Asan na pala sya?" tanong ko kay nikki.
Bumalik na pala ng states sila mommy dahil may kailangang ayusin sila ni dad dun sa business namin kahit labag sa loob ni mom ang iwan ako ay inassure ko naman sya na im fine na at wala na silang dapat ikatakot andito naman si ate.
"Umuwi mo na sa kanila, papabakunahan daw kasi ngayon si baby noelle. Hindi ka na ginising."
May asawa na si ate si kuya Henry, highschool boyfriend nya ate sila din ang nagkatuluyan. May malaking grocery store si ate sa labas ng bahay nila at Dentist naman ang asawa nya. Malapit lang ang bahay nila sa akin since iisang subdivision lang naman kami nakatira.
Natapos na akong kumain at linagay na sa sink ang pinagkainan namin ni nikki. May katulong naman kami dito sa bahay hindi pweding wala haha mag- isa lang kaya ako dito. Once a year lang umuwi ang parents ko eh.
Paminsan minsan dumadalaw si ate lea pag hindi sya busy sa pag aalaga ng pamangkin ko at pagmamanage ng store nya.
9 a.m. na kailangan na naming umalis.
Crossedfinger.
