Belki Hayat..

Bölüm 2 : Sonra

Herşey yaşadıktan sonra teyzem artık bana bakmaya başladı, nede olsa annem ve babamı kaybetmiştim. Her sabahki gibi tost yemek istedim. Teyzem herzamanki gibi uzun sıkıcı bir konuşma yaptı. Sonra okula gittim ve okulun en havalı kızı sanki prensesmiş gibi oldugunu sanarak yanımdan geçti. Bence alakası bile yoktu daha çok öyle yapmaya çalışan bir domuz gibiydi. Zil çaldı içeri girdik. Matematik hocası beni yanına çağırdı :
- Yine düşük aldın artık geçmişini üstünden gelmen lazım. Rehberlik hocasının yanına git.
Matematik hocasının aksine Rehberlik hocası sorunumun olmadığını düşünüyordu. Tatlı ve içten bir sesle :
- artık matematik hocası herkezin matematikte iyi olmayacağını kabullenmesi lazım. Senin geçmişini takmadığından eminim.
Aslında haklıydı takmıyorum. Herkez beni sorunlu küçük bir kız gibi görmesinden bıktım. Okul bitti. Eve geri döndüm. Teyzem günümün nasıl geçtiğini sordu ve aynı dedim sonra :
- Gerçekten hergün aynı şeyleri yaşamaktan bıkmadın mı?
Yukarı uyumaya çıktım. Aslında haklıydı yarından itibaren birseyler değişecek hissediyorum.