Merhaba! Hatalarım varsa şimdiden özür dilerim.
İyi okumalar!"Oha! Bütün çikolatalar aşkına...." dedim. Kutunun kapağındaki aynada kendimi görünce. "Nasıl bir tipim var böyle çok çirkinim ıyk!"
Sonra kutunun içindeki kitabı fark ettim başlığı "Kore Gerçeği"idi. Annemin neden bu kitabı bana göstermediğini düşündüm ben bir korefanıyım da. Bir sebebi olduğunu bilsem de merakıma yenik düşüp kitabı açtım. Bazı kelimelerin altı çizilmişti. Ve bir anda sayfaların arasından bir fotoğraf düştü eski bir fotoğraftı ve yarısı yoktu ama göründüğü kadarıyla fotoğrafta bu kutunun aynısı vardı ve içinde bir şey vardı fakat anlayamadım. Sonra fark ettim ki fotoğrafın arkasında bir harita vardı. İnceledim fakat haritanın devamı fotoğrafın diğer parçasında olmalıydı. "Hahahah tamam kamera nerde arkadaşlar yeterince eğlendiniz bence hahhahhahaha!" ama kamera şakası olmadığını anlayınca bir karar verdim annemin neden bunu sakladığını ve bu fotoğrafın yarısını bulacaktım.Ertesi Gün
Herzamanki gibi uyandım aynı bağırma sesleri ile. Fakat umursamadım sonunda yine gideceklerdi 1-2 dakikaya.
Kutuya noldu derseniz onu ve fotoğrafı aldım ve sakladım.
Banyoya girdim çıktığımda annemler çoktan gitmişlerdi.
Bu gün canım şarkı söylemek istemiyordu bu yüzden İdil'i aradım ve gelmesini söyledim. İdil benim en yakın arkadaşlarımdan biridir ve gizlimiz saklımız olmaz.
15 dakika sonra İdil geldi bütün bu olanları anlatınca "Kızım dizi mi çekiyosun bu ne?" dedi. Bense "He tabi dizi çeksem böyle bi dizi çekerdim!" dedim.
Biraz sohbet ettikten sonra okula gittik öğlenci olduğumuzdan uzun süre konuşabilmiştik.
Okula girer girmez Ilgın'ı gördüm. O da benim gibi bir korefanıydı ve aynı zaman da İdil gibi en yakın arkadaşlarımdandı. Koşarak yanına gittik ve sohbete daldık. Olanları Ilgın'a da anlattım bana "Bu konuyu beraber halledebiliriz sana kesinlikle yardım edicem." dedi.
Bende gülümseyip teşekkür ettim sonra zil çaldı ve sınıflara girdik ders matematikti derse dikkatimi veremedim hoca bunu fark etmiş olacakki bana "Sümeyye kalkıp bu soruyu çözer misin?" dedi. Bende tahtaya çıkıp doğru yapınca bir daha bana
bakmadı bile. Ders biter bitmez dışarı çıktım. Fotoğrafı düşünüyordum o sırada biri bana çarptı bende o anki durumumla ona bağırdım "Önüne baksana salak!" Kız "Çok özür dilerim." dedi ve yerdeki kitaplarını toplamaya başladı o sırada kitaplarının arasında kutudaki fotoğrafın yarısını gördüm tam bu fotoğraf neden sende diye soracakken bir oğlan gelip kızı kaldırdı ve kitaplarını taşımasına yardım ederken "Dikkat et fotoğrafı yırtacaksın!" dedi ve fotoğrafı elimden aldı. Öylece kalakaldım kızla birlikte uzaklaştılar. Şimdi kafamda binlerce soru vardı:
O fotoğraf niye o kızdaydı?
Oğlan niye fotoğrafa önem vermişti?
O kız ve oğlan kimdi?
Annemle nasıl bir bağlantıları vardı?
Ve dahada önemlisi;
Babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi???Gecikmeden dolayı özür dilerim. Lütfen oy vermeyi unutmayın. Ve okuduğunuz için teşekkür ederim. ♡♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bizimki Gene Delirdi
De TodoNe demek delirdim?! Ben mi delirdim?!! Hadi canım ben delirdim?! Tamam belki deliyim ama annem de o kutuyu saklamasaydı o zaman!!! Hem ben deliysem sen de o delinin psikoloğusun. Ama beni tedavi etmeden önce bir Kore'ye mi gitsek glw?