Μάλφελιν

5.

Το πάρτι τελείωσε γύρω στις δέκα το βράδυ όταν η γιαγιά Μπρίτνεϊ αποφάσισε ότι ήθελε να πάει για ύπνο. Στο μεταξύ, το χιόνι έπεφτε πυκνό γύρω από το σπίτι -αλλά και στην ευρύτερη περιοχή- με αποτέλεσμα να υπάρχουν περίπου δέκα πόντοι χιόνι στον συνοικισμό μέχρι το βράδυ.

Έτσι, δεν φάνηκε καθόλου περίεργο στην Κλέρι και την Άλισον όταν η Φιόνα μπήκε στο δωμάτιο που βρισκόταν τα κορίτσια με έναν δίσκο με βραδινό λέγοντας πως τηλεφώνησαν από το σχολείο για να τους ειδοποιήσουν ότι δεν έκαναν μάθημα την επόμενη.

«Επίσης, η Άλισον μπορεί να μείνει εδώ το βράδυ», πρότεινε αφήνοντας τον δίσκο πάνω στο γραφείο της Κλέρι. «Είστε σίγουρη;», ρώτησε η Άλισον, «εννοώ, φιλοξενείτε ήδη τρία επιπλέον άτομα! Θα χωρέσω και εγώ;».

«Δεν υπάρχει πρόβλημα. Θα κοιμηθείς μαζί μου. Τι το έχω το διπλό το κρεβάτι άλλωστε;», είπε η Κλέρι, «δεν είναι κακή ιδέα έτσι κι αλλιώς!».

«Καλά», υπέκυψε στο τέλος η Άλισον, «αφού επιμένετε!».

«Πάλι μαγείρεψε η μαμά σου;», ρώτησε η Άλισον όταν η Φιόνα έφυγε κλείνοντας πίσω της την πόρτα. «Δεν νομίζω», απάντησε η Κλέρι και σηκώθηκε από το κρεβάτι της για να φέρει τον δίσκο, «λογικά θα είναι ότι περίσσεψε από αυτά που έκανε για την θεία Έλεν, τον Μπεν και την γιαγιά».

«Τέλεια», απάντησε η Άλισον και βολεύτηκε καλύτερα στη θέση της πάνω στο κρεβάτι της φίλης της.

«Κλέρι;», ρώτησε μετά από λίγο. «Παρακαλώ;», είπε η Κλέρι. «Μπορείς για λίγα λεπτά να γίνεις ένα ενθουσιώδες κοριτσάκι ώστε να καταφέρουμε να συνεννοηθούμε;».

«Θα προσπαθήσω. Αλλά γιατί;», ρώτησε η Κλέρι. «Θα δεις», είπε η Άλισον και έκανε μία μικρή παύση, «Κλέρι μου, έχω την υποψία ότι αρέσεις στον Έλιοτ!».

«Τον Έλιοτ;», ρώτησε εντελώς ψύχραιμα η Κλέρι, «τον δίδυμο αδελφό τής Έμμα;». «Ακριβώς», απάντησε η Άλισον, «λοιπόν, τι λες;».

Η Κλέρι το σκέφτηκε πριν απαντήσει. «Υποτίθεται πως τώρα πρέπει να αρχίσω να χοροπηδάω πάνω-κάτω, να ενθουσιαστώ και να αρχίσω να τσιρίζω ή κάτι τέτοιο;», ρώτησε με συνωμοτικό ύφος η Κλέρι.

«Ναι, υποτίθεται», απάντησε η Άλισον, «λοιπόν;». Η Κλέρι την κοίταξε ανέκφραστη για λίγο αλλά μετά σήκωσε το χέρι της στον αέρα και κάνοντας την ενθουσιασμένη. «Γιούπι!», είπε ανέκφραστα αλλά ακούστηκε περισσότερο σαν μπαλόνι που ξεφούσκωνε παρά σαν επιφώνημα ενθουσιασμού.