~Hııımhh~Yaşadığımı en son ne zaman hissetmiştim... Ah sanırım 'Son Savaş' sıralarındaydı.
O zaman 40 larıma yeni girmiştim. Kirylr İmparatorluğu bana savaş ilan etmişti.
İmparatorun tek torununu, veliahtı öldürmüşüm.
Yetişkinlik töreni için önderlik ettiği küçük bir savaşta karşılaşmışım, hatırlamıyorum.
Olanlardan sonra deliren imparator 12 sene boyunca bulunduğum bölgelere akınlar düzenledi.
Bir çok zorlu savaştan sonra imparator öldü neredeyse bütün savaş gücü ve maddiyatını kaybeden imparatorluk dağıldı.
Güç sahibi neredeyse herkesi katletmiştim. Geriye kalan tek şey savaşta kaybedilen yakınlar ve açlıkla mücadele etmeye çalışan halktı. Hayatta kalmayı başaran bir asil ailesi açlıkla zar zor mücadele eden halkı birleştirdi ve toplanıp imparatorluk topraklarını terkettiler.
Bu olaydan hayatta kalanların derdi aynı olunca. Ufak tefek yemek kavgaları dışında savaş olarak anılacak hiçbir şey yaşanmadı.
Ama hala topraklarından ayrılmalarına neden olacak kişiye kin besliyorlardı. Kendilerine kahraman, yenilmez, ölümsüz, kurtarıcı diye adlandıran birçok velet bana meydan okudu. Sonucu söylememe gerek yok sanıyorum.
Son zamanlarda yaşamanın bir anlamı olmadığını düşünmeye başladım. Ölüm artık beni çağırıyordu.
Ama denemek istediğim son bir şey var. Ruhumu bu bedenden ayırmayı farklı bir hayat yaşamayı düşünmüştüm. Bedeli artık önemli değil. Ölsem bile sorun olmaz, neticede daha fazla yaşamamın bir anlamı yok.Bu dünyada her şeyin bir enerjisi (ruh gücü) var. Bu dünyada varolan neredeyse tüm dövüş ve ruh sanatlarını bildiğimi sanıyorum. Her zaman meraklıydım ve tek haz aldığım durum savaş anıydı. Öğrendiğim onca kadim teknikten sonra artık kendi sanatımı oluşturmaktan bile ötedeyim. Enerjimi(ruhumu) yoğunlaştırdım.
Meditasyon yapmak için sakin bir şekilde gözlerimi yumdum. Öyle saçma sapan şekillere baş vurmadım tabiki... Eski imparatorun tahtında otururken gözlerimi kapadım sadece.
Bir süredir bütün varlığımı ve enerjimi göğsümde topladıktan sonra vücudumdan ayrılmaya çalıştım.
Kendimi uzayda gibi hissetmeye başladım. Başarmış olabilirmiyim...
Ah yanlış anlama olmasın uzaya daha önce çıktım. Basınç tüm gözeneklerimden kan çıkmasına neden oluyordu ve geri dönmesi gerçekten çok zor olmuştu hava olmamasıda cabası. Hayatımda ilk defa öyle zor bir durumda kalmıştım.
Neyse buraya daha önce gelmeyi deneyen ve ya bilen biri var mı bilmiyorum ama şuan burdayım ve Ruhlar Alemi demek kulağa hoş geliyor. Başkalarına anlatacak kadar yaşarmıyım bilmiyorum ama boşta geçemem dimi.
Kafama estiğince ruhlar aleminde geziyorum. Gerçekten eşsiz bir manzara. Uzak bir yerde, siyah bile bu karartının yanında gri kalırcasına karanlık bir yer var.
Belli bir mesafe yaklaştıktan sonra biranda içine çekildim...
Her şey bulanık ve var olabicek her renk birbirine karışmış gibiydi. O karartının içinde bu kadar renk karmaşasının olacağını tahmin etmek imkansız.
Her geçen saniye enerjim emiliyor. Neredeyse tüm enerjim bitmek üzereyken aynı zamanda bulanıklaşıp ufalıyorum.
Artık varlığımı sürdürebileceğimi sanmadığım bir anda her şey ruhlar alamine ilk girdiğim zamanki gibi oldu ama burası hiç tanıdık gelmiyor.
Daha öncede tanıdık gelmiyordu ama bu öyle görünür duyulur bir tanıdıklık değil. Sanki buraya ait değilmişim gibi bir his.
Kalan enerjimle artık geri dönebileceğimi sanmıyorum. Hani zaten dönmeyide düşünmüyorum.
İlk önce ruhlar aleminden çıkalım. Vücudumu bir miktar cisimleştirip bu yeni dünyaya bir hayaletmişçesine ilk girişimi yaptım.
İlk görüşüm olmasına rağmen gerçekten hoş bir his uyandırıyor.
Daha fazla oyalanacak enerjim yok bir an önce bir beden bulmalıyım ama bu enerjiyle ancak zayıf yada yeni doğmuş birinin bedenini ele geçirebilirim.
Uzun bir süre insan benzeri kimseyi bulamadım acaba bu dünyada hiç insan yokmu ki. Neyse önemli olan bu değil.
Daha fazla gezemem. Biraz daha gezdikten sonra büyük bir kayanın kenarında Kurta benzeyen hayvanımsı bir yavru buldum. Yaydığı enerji gerçekten etkileyici. Ele geçirebilirim ama etrafında ebeveyn benzeri kimse yok ve eğer etçil bir hayvansa bu benim için baya zor olur. Beslenme bakımından yani. Ama artık seçeneğim kalmadı bu enerji ile ya bu Kurt benzeri hayvan yada yakındaki bir kuş olurdu. Yerdeki böcekleri söylememe gerek yok sanırım.
Uçmakta bana göre değil bu yüzden başka seçenek yok gibi.
Hadi bakalım...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Above God
Avventuraİntikam için aldığı canlardan sonra birçok şey anlamını yitirmişti. Katlettiği onca insandan sonra ne için savaştığını unutmuş ve dünyasında bir şeytan olarak anılmaya başlamıştı. Hayattaki tek eğlencesi rakibinin bir sonraki hareketinin ne olac...