Prologue
"The greatest thing you'll ever learn is just to love and be love in return."
Sa Tagalog...
.
.
.
Ang pinakamagandang bagay na matututunan mo ay yung magmahal at mahalin.
Karamihan sa atin alam na o master na nga ang magmahal. Pag'nakita si crush at sinuwerteng napansin siya mapapasabing "mahal ko na siya :""">" Dun tayo sa makatotohanan, eh crush ka rin ba niya talaga? Marami sa atin ang nagmamahal pero ang tanong mahal ka din ba ng mahal mo?
Love comes in different ways. May kusang darating sa di mo inaasahang pagkakataon pero handa ka na, may darating naman na tamang tao pero maling panahon, meron namang 'us against the world' ang drama. Ang pinakamagandang daan? syempre yung tuwid yung walang dyahe. Perfect person, perfect place and perfect time.
Paano natin malalaman kung kelan talaga ang tama?
Life is not a matter of destiny, it's a matter of choice. Bahala kayo sa buhay nyo.
Biro lang.
Kung may dumating and the feeling is mutual, grab the oppurtunity kesa magsisi sa huli.
Kung ayaw niya sayo, ipilit mo at habulin, pero aso lang ang gumagawa niyan. Pero sino ba ang mawawalan? Hindi siya, ikaw din!
Minsan, kung ano yung bagay na hindi natin nakikita, akala natin yun ang kailangan natin.
Wag ka masyadong makasarili, buksan mo ang mga mata mo. Lagi kang naghahanap pero di mo alam nandyan lang talaga sa tabi mo ang hinahanap mo. Just learn how to.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N Note:
HELLO sa lahat ng readers ng IICCTW at sa magiging readers pa :). I have a made just a minor changes on IICCTW. 3 months akong hindi nakapag'update. Nakakadisappoint sakin kung di ko itutuloy 'tong story. So sa 3 months na yun, nakapagmuni'muni ako so I came up to this. Iniba ko yung plot para mas maging effective ang story ko. Kung nagu Sana ganun nga ang kalabasan. Same characters, place and time, only the sequel or the chapters ang mababago. Hindi ako pinapatahimik ng story na 'to kaya gusto ko talagang mailabas 'to. Hindi ko sana babaguhin yung prologue, pero it happen na mabago. Yan yung lumabas sakin.
Kahit maging busy ang sched, (college na eh) every week na ang paga'update ko. At magiging active na talaga ko sa wattpad. Silent reader lang talaga ko and turned to be a frustrated writer. I can express my feelings and thoughts through writings. Hindi yan echos. Lol.
Salamat sa lahat ng nagbasa dati, sana patuloy nyo ulit ang pagbabasa. Vote and Comment again, i'll entertain your suggestions. Thank you. =)))
