DERİN NEFESLER

Terkediliş

Gözlerine baktım.Ve kalbimin hızlı atışını dinledim.O hırsı gözlerinde gördüğüm gün o gündü.Arkamı döndüm ve hızlıca koştum.Ciğerlerimin yanmaktan alev alacağını hissederek koştum.Nefesim kesilinceye kadar koştum.Yalnızlığıma koştum.O gün onu son görüşüm olduğunu bildiğim halde koştum.Bacaklarım tutmayıp düştüğümde istemeden durmak zorunda kaldım.Gövdeme siper ettiğim elimin parçalanışını unutmayacağım.Yerden kalkacak gücü bulamayışımı unutmayacağım.Kalbimi delip geçeceğini sandığım bu acıyı unutmayacağım.Derin nefes almam gerekirken,almak istemeyişimi unutmayacağım.Kendimden tiksinmemi sağlayacak bu yaşadığım hayal kırıklığını unutmayacağım,unutamayacağım.İşte burdan başladı benim hikayem.Kalbim bir cam olup paramparça olduğunda içine batan parçalarıyla yaşamayı öğrenmeye çalışarak geçti ondan sonraki hayatım.Ondan sonra hayat var mıydı emin olamadım.
•~•~•~•~•
Yatağımda vücudumu esnettim.Bir süre her sabah yaptığım gibi boş bakışlarla tavanı izledim.Yine bir okul sabahıydı.Hala alışamadığım okula geç kalmamak için kalktım.Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynaya baktım.Gözümün altındaki mor halkalardan nefret ediyordum.Ve kabarmış saçlarımdan da.Ve rengi gitmiş dudaklarımdan.Her sabah kalktığımda böyle oluyordum. Ama bugün uzun süre sonra yeniden makyaj yapma isteği uyandı bende.Bu yüzden aynanın yanındaki dolabı açıp,içinden bir rimel,bir ruj,eyeliner ve fondoten alıp kapattım.Öyle çok ağır bir makyaj yapmaya gerek yoktu.Ben sade severdim.Sade kahve,sade oda,sade kitaplar.Hatta insanın bile sadesini severim.Fondotenimi alıp yüzüme
yedirdikten sonra elime rujumu aldım ve çok koyu olmayacak şekilde rujumu sürdüm.Rimel ve eyelinerıda sürdükten sonra içeri gidip kıyafetlerimi giydim.Kahvaltıyı dışarıda yapacağım için kapıya gidip ayakkabımı da giydikten sonra kitaplarımı elime alıp çıktım.Üstümde bebe mavisi bir sweetshirt,altımda koyu lacivert bir kot,ayağımda sütlü kahve renginde bir bot ve ayakkabımın rengiyle aynı renkte bir trençkotum vardı.Saçlarımı bugün doğal bir maşa yaptım.Bugün neden bilmiyorum özenmek istedim her şeyime.Hava biraz soğuktu ama ben yürümek istiyordum.Telefonum çaldı.Arayan Selin'di. Okula katlanmamı sağlayan ve tüm hikayemi bilen tek insan.Telefonu açıp kulağıma koydum.
"Efendim"
Nefes almadan konuştu."Kahvaltıya gidiyoruz di mi? Acayip acıktım ben.Bak evden zor kaçtım,annem tutturdu evde kahvaltı yap diye.Ama sana anlatacaklarım var o yüzden her zamanki yerde bululuyoruz.Öptüm kapat."
İşte bu kadar.Ona telefonu açmam yeterli.Organizasyonu yapıp kapatır.Ağzımı açmama gerek kalmaz.Selin 'le her zaman gittiğimiz deniz kenarında küçük bir restaurant var.Genelde oraya gider kahvaltımızı yapıp,denize karşı çayımızı içeriz.Bana göre huzurun tanımı bu.Restauranta geldiğimde her zamanki köşemize doğru yürüdüm.Selin benden önce gelmişti bile.Sandalyemi çekip oturduktan sonra yanımıza gelen garsona "her zamanki" dedim.
Bana bakıp büyük bir heyecanla konuştu.
"Derin nasılsın?"
"Ağzında kocaman bir gülümseme var,sesin cıvıldıyor ve gözlerinin parıldadığını görür gibiyim.Kormalı mıyım?"
Selin göz devirdi.
"Hevesimi kaçırdın.Aynı heyecanı senden de beklerdim." Güldüm yapmacık bir tavırla konuştum.
"Aman tanrım Selin! Ne olduğunu hemen bana anlat çünkü kalbim götümde atıyor." İkimizde kahkaha attık.
"Gıcıksın!"
"Ne olduğunu anlat hadi."
"Hani bizim bölümün en yakışıklı çocuğu varya adı Mert. Son model arabası var.Sarışın olan."
"Anımsadım,ee bu sefer ona mı taktın?"
"Aşk olsun,çocuk seni seviyormuş diyecektim." Bir süre durdum.
"Sanmıyorum." Dedim.
"Eminim.Sağlam kaynaklarım var.Çocuğa bir şans ver.Tam bir ideal üniversiteli erkek." Surat astım.Ve denize baktım.Uzun uzun bir süre denizi izledim.Selin pür dikkat beni izledi.Ve dayanamadı o konuştu.
"Üç sene oldu Derin.Koskoca üç yıl.Bırak arkanda artık.Yeni bir okul,yeni bir şehir,yeni arkadaşlar ve yeni yaşam.Değişmeyen tek şey benim.Lütfen artık onu da arkanda bırak.O seni terketti."
Kafamı ona çevirdim.Gözlerim artık dolmuyor.Ama göz bebeklerim hala titriyor.Kırık bir ses tonuyla konuştum.
"O terkediyorsa,herkes eder."
O güne geri döner gibi oldum.Her şey gözlerimin önünden tekrar geçti sanki.