Gözlerini kapatırsın,
Arkada şarkı açıktır ve sen
Eşlik edersin, şarkıya
Beraber göz yaşları akar.
Aşk bi hastalıktır derler gerçekten de öyledir bence. Aşık olduğunda gelen o mutluluk hissi daha sonra bi takıntıya dönüşüyor, her yapılan hareketten bi sonuç çıkarmaya çalışınca tabi ki sorunlar yaşanıyor.
Bazen bu bi tarafın duygusallığı yüzünden kaynaklanıyor,yada sessizliği.
Herşey belkide beynimizin farklı şeyler kurması yüzünden oluyor.
Sevmiyor diyor,sıkıldı diyor sana saçma saçma şeyler sıralıyor.
Susmuyor bir türlü taki bi sözcük tüm o düşünceleri iki saniyede siliyor 'Seni seviyorum' kalp bu işte bi söze kanıyor inanmak istiyor en sevdiğine.
Belkide tüm bu korkular etrafındaki insanların karanlığı kötü düşünceleri yüzünden kaynaklanıyor.
Ya oda onlar gibiyse diyosun kendi kendine, napıyor orda bilmiyorum ama yinede güveniyorsun işte.
Beni sevmese o kadar mesafeye niye katlansın diyorsun, gelecek hakkında niye umutlandırsın ki diyorsun.
Gerçekten de öyle gerçek insan yapmaz böyle bi kötülüğü söz verip bırakmaz, dikkatli verir sözlerini işte böyle gerçek adam olunur, sevdiğini bırakmayarak insan.
Sadece belki yakın olsak diyorsun sarılırdım geçerdi kırgınlıklar acılar.
Sende hayallerde yaşarsın işte onunla ilgili herşeyi.
Her mevsimi onla yaşarsın,
Sonbahar olur ,yürürken yapraklar düşer başınıza
Kış olur ,üşür elleriniz tutuşur el ele sımsıkı, kar yağar yollarınıza izleriniz işlenir her sokağa her adımınızda.
İlkbahar gelir, çiçekler açar aşkınızda, derin bi nefes çeker iyi ki sevmişim seni dersiniz
Yaz gelir, güneş den çok aşk yakar içinizi bunları hep senle yaşamak isterim ben.
Ama napıyım sensiz geçen mevsimleri.
Onsuz geçiyor diye her anıma kızıyorum,sonra diyorum ki hızlı geçsin zaman onla olduğum günler gelsin. Daha yaşanacak mevsimlerimiz var ıslanacak yağmurlarımız.
Sevemedim ben denizin kıyısındaki şehrimi, yürüyemedim seninle kıyısında, çekemedim kokusunu denizin. Aynı şehirde nefes alamadık.
Oysa ne şükrederdim seni uzaktan bile izleyebilseydim.
Ne büyük mutluluk olurdu gülüşünü görmek, işte bu gerçek aşk değilde nedir. Ben bunları sahte aşklara bi tokat olsun utansınlar diye yazıyorum ki kıymet bilsinler sahip çıksınlar aşklarına.
Gerçekten özlenmeden anlaşılmıyor hiç bişey.
Ben bilmezdim yolların böyle uzak olduğunu senden önce sadece bakarmışım,ama görmezmişim işte.
Böyle derin derin nefes almazmışım senden önce.
Böyle ağladığım geceler oluyor işte seni özlediğim ,açıyorum sabah gözlerimi kaburgalarımda bi ağrı bi özlem acıtır mı insanı böyle,iner mi kalbinin en derinlerine iniyor işte bi ben bilirim öyle uyanışımı.
Kimse o yastık ıslanmadan gerçekten sevmiş olmaz, kaldırırım sonra başımı ıslanmış yastığımdan, bakarım pencerem buğulu ,gece ağlamış gök yüzü benim gibi.
Pencereyi açar derin bi nefes çekerim ciğerlerime sanki onun kokusuymuş gibi.
Ben işte böyle öğrendim derin derin yaşamayı, nefes almayı.
Seninde benden öğrendiğin şeyler vardır, dersin kendi kendine ne çok sevmiş bu kız beni nasıl saklamış içinde. Söylemelisin bunları kendine inan sevmedi kimse seni böyle.
Çocuk gibi sevdi bu kalp
Çocuk gibi güldüm hep kıkır kıkır sen büyüttün belki kalbimi sen büyük laflar ettirdin,sen çözdürdün tutuk dilimi.
İnan her insan yaşayamaz bunları
Yaşadıysada kıymetini bilmeli tutup bırakmamalı, gitmek isterse bile tutmalı kollarından bırakamazsın beni demeli.
İnsan böyle zamanlarda anlar gerçek değerini, varlığını.
Bi insanın sessizce gitmesi insanın en çok zoruna giden şey,her türlü kavga yaşanabilir ama karşısındaki kırılmadan çözülmeli bunlar.
En kötü anda bi mesaj gelmeli 'Herşeyimsin 'diye çünkü sadece o anlarda anlar insan yalnız olmadığını.
Etrafımda ne kadar kişi olursa olsun sen yoksan yalnızım.
Ben içime atamam hiçbir şeyi anlatmam gerekir bazen birinin bana Neyin var? diye sormasını isterim
Anlatırım hemen anlasın isterim. Üzmesin,kırmasın kalbimi çünkü o kalpte sen varsın neye yarar kendini kırmak, ben sadece senin kırıklarına ağlarım ben alışmışımdır zaten.
Beklerim çalsın telefonum ' Gene sen geldin aklıma özledim sesini ' desin.
O an konuşamam mesela mutluluktan böyle kolay, seven bi kalbi mutlu etmek, bin hediyeye bedel bi düşünce.
Senle tartıştığımız günler öyle kötü ki sanki bi sis var etrafta tüm gün bi sızı kalpte.
Beni bilirsin ne çok severim yemek yemeği sen şakayla karışık kızarsın bana ' yeter artık beni de ye ' diye.
Ben öyle günlerde yemek bile yiyemiyorum işte anladım ki insanın kalbi aç olunca sevgiye, hiçbir şey doyurmuyor ruhunu.
Yemiyorum bende akşamı bekliyorum gel bi kız bana diye, sanki kendime bakmazsam senin de için acır diye düşünüyorum belki daha çok seversin.
Şu dizeler özetliyor aslında
Amma da kavga ederdik
Ne güzeldi
Barışık dargınlıklarımız
Bambaşka bir tadı vardı.
Kim ne derse desin azalmıyor sevgim.
Bazen o düşünmüyorsa sen niye düşünüyorsun diyorlar, ben onu mühürlemişim diyorum açılmaz aramız kopmaz aramızdaki bağ, öyle güvenmişim ki körü körüne.
Sen bilmezsin bu düşünceleri sen uyurken yazıyorum mesela bunları yada en azından öyle düşünüyorum.
Geceleri daha çok düşünüyor insan,daha fazla karar veriyor.
Şu insanlar arasında en çok seni anlıyamadım sanırım.
Hani size de olur tanıdım sanarsınız ama bi anda bişey söyler anlayamıyorum der başınızı tutarsınız.
Seni çözmekte böyle bişey işte ne kadar çözemesemde çok iyi tanıyorum seni ,kalplerimiz tanışık.
Uykulu gözlerim, altlarında bazen çizgiler oluşuyor. Gülerken kısılıyorlar onlarda, gözlerim gibi. Derler ya hani gülerken gözleri kısılan insanları sevin diye.
Her şeyimi gözlerimden tanır yakınlarım. Parıltısı yoksa kırılmış, uzundur kirpiklerim ıslanınca daha da bi ağır gelir, gülerkende sanki yüzüm değil gözlerimin içi güler işte buradadır tüm hayatım bi çift gözde.
Ama yaramaz işte hiçbişeye seni görmüyorsa.
İşte seni ne zaman görürse gözlerim o zaman en güzel mevsimi yaşayacağım ben.
