Ben dokunamıyorum,
Yazdıklarım dokunsun
Demiş İlhan Berk bu sözler yalnız olmadığımı hissettiren sözler.
Herşeye rağmen sevenlere söylenmiş.
Benim durumuma ne de çok uyuyor.
Şu klasik yaz dizilerini bilirsiniz, çocuk hayattaki neşesini kaybetmiştir herşeyi vardır ,
ama mutsuzdur işte
Sonra bi kız gelir ona tamamen ters çenesi düşük sakar mı sakar
Ne kadar başta bela desede bi an o olmadan yaşantısının sıkıcı olduğunu farkeder ve aşık olur.
İşte bu olayları çoğu dizide,film de şahit oluruz, peki gerçek hayatta da yaşanıyormu böyle şeyler?
Elbette ki yaşanıyor.
Çünkü her insanın eksikleri vardır biri gelsin tamamlasın ister üzgünse güldürsün, bunalmışsa tek hareketiyle canlandırsın onu.
Çünkü artık insanların ihtiyacı olan şey biraz güven ,biraz neşe bizde bu neşesine kapılırız belki de.
Hep sevilmek ister insan doğası gereği ilk aşkı olmak ister.
Ama ben senin ilk aşkın olmak istemem, geçmişte yaşadığın o tüm olaylara üzüntülerine rağmen sana hâlâ aşkın var olduğunu gösteren kişi olmak isterim.
Öyle bi inan ki, düşünme benden sonrasını,hayallerini ben doldurayım.
İşte ben o kişi olmak isterim.
Benden başkasına öyle gülme isterim,
Hissedersem ellerim titrer.
Çok mu bencilim?
Bi sen olsun diye uğraşsam, söz versem başkası olmasın ama ben olurum bırakmam ellerini desem çok mu bencil olurum.
Aşk belki paylaşamamaktır sevdiğini.
Hiç kimseyi gözüm görmez mesela kalbin var eder beni.
Zordur işte uzaktan sevmesi
Ama bi kolaydır ki beni mutlu etmesi.
Sarıldım sana deyince bile gerçekten hissetmek o sıcaklığını, kokusunu işte ben anlatamam size o hissi.
Kolay olurdu belki istediğim an ona sarılmak, yada muhteşem bişey olurdu; ama sadece olurdu.
Deli gibi özleyen insanlarız işte bizde
Geleceği umut eden hep.
Sabah uyanınca bi gün daha yaklaştım sana diye sevinen insanlarız.
Şu cumartesi ,pazar yavaş geçsin diyen insanlar gibi de değilim mesela aceleleri yok onların, onların geleceği yok bugünü var çünkü.
Ben ise geleceği yakalamaya çalışan bi kimse.
Cemal Süreya'nın ki gibiydi belki aşk ne içten anlatır özlemini, özlemimi
Dışarıya yağmur,
Yüreğime hasret
Fikrime sen.
Nasıl yağıyorsunuz
Üçünüz birden bi bilsen.
Bazen bilmez işte ,yağmur yağar ama oda bilmez, ne hissettirir bi kalbe.
Bazen insan da işte öyle bilmez karşısındakini ne çok yaraladığını
Oda yağmur gibi yağar ama,
Kaçışır insanlar, oysa ne çok şey anlatır her bir damlasında.
Göremezkende hisseder insanlar hani kör insanlar vardır belki gözlerini kaybetmiştir ama kulakları güçlenmiştir.
Hayatta neyi kaybedersek başka bi yerden kazanırız onu.
İşte sana dokunamadım belki ama kalbimi kazandım o daha da güçlendi.
Daha kuvvetli sevdi seni.
Dokunamadım belki evet, ama daha iyi gördü gözlerim.
Her fotoğrafını her santimini ezberledi.
Ağladı belki ama küsmedi sana dahada çok hissetti seni.
Peki ya sizin hiç fotoğrafını açıp
Yüzünün en ince ayrıntısına kadar
İncelediğiniz biri oldu mu?
Benim oldu, kusursuz olsun istemedim bi benim olsun istedim.
Fotoğraflarına baktım her santimine
Sadece onu görmedim o karelerde ruhunu da gördüm.
O her ne kadar ruhum yok benim, desede ben hissetmişim bi kere.
Belki kendime benzettiğimden belki de kaderden.
Her insanın ruhu vardır ki
Utansın ona hissettiremeyenler.
Çok büyük terslik bizimkisi
Bi o kadar aynıyız,bi o kadar da farklı.
Öğreneceğimiz çok şey var birbirimizden.
Ben sen gibi konuşurdum çoğu zaman işte hep o söyler hep bu sözü derim.
Kendimi daha bi severim sırf sana benzedi diye.
Balık balığa benzer
İnsan, insana
Ama bi senin gülüşünde bulayım kendimi.
